1. Apakah petunjuk ciri fizikal utama air sisa?
⑴Suhu: Suhu air sisa mempunyai pengaruh yang besar terhadap proses rawatan air sisa. Suhu secara langsung mempengaruhi aktiviti mikroorganisma. Secara amnya, suhu air di loji rawatan kumbahan bandar adalah antara 10 dan 25 darjah Celsius. Suhu air sisa industri adalah berkaitan dengan proses pengeluaran air buangan.
⑵ Warna: Warna air sisa bergantung kepada kandungan bahan terlarut, pepejal terampai atau bahan koloid di dalam air. Kumbahan bandar yang segar biasanya berwarna kelabu gelap. Jika ia dalam keadaan anaerobik, warna akan menjadi lebih gelap dan coklat gelap. Warna air sisa industri berbeza-beza. Air sisa pembuatan kertas biasanya berwarna hitam, air sisa bijirin penyuling berwarna kuning-coklat, dan air sisa penyaduran elektrik berwarna biru-hijau.
⑶ Bau: Bau air sisa disebabkan oleh bahan pencemar dalam kumbahan domestik atau air sisa industri. Anggaran komposisi air sisa boleh ditentukan secara langsung dengan menghidu bau. Kumbahan bandar yang segar mempunyai bau hapak. Jika bau telur busuk muncul, ia sering menunjukkan bahawa kumbahan telah ditapai secara anaerobik untuk menghasilkan gas hidrogen sulfida. Operator harus mematuhi peraturan anti-virus dengan ketat semasa beroperasi.
⑷ Kekeruhan: Kekeruhan ialah penunjuk yang menerangkan bilangan zarah terampai dalam air sisa. Ia secara amnya boleh dikesan oleh meter kekeruhan, tetapi kekeruhan tidak boleh menggantikan kepekatan pepejal terampai secara langsung kerana warna mengganggu pengesanan kekeruhan.
⑸ Kekonduksian: Kekonduksian dalam air sisa secara amnya menunjukkan bilangan ion tak organik dalam air, yang berkait rapat dengan kepekatan bahan tak organik terlarut dalam air yang masuk. Jika kekonduksian meningkat dengan mendadak, ia selalunya merupakan tanda pelepasan air sisa industri yang tidak normal.
⑹Bahan pepejal: Bentuk (SS, DS, dll.) dan kepekatan bahan pepejal dalam air sisa mencerminkan sifat air sisa dan juga sangat berguna untuk mengawal proses rawatan.
⑺ Kebolehmendakan: Kekotoran dalam air buangan boleh dibahagikan kepada empat jenis: terlarut, koloid, bebas dan boleh mendakan. Tiga yang pertama tidak boleh dimendakan. Kekotoran yang boleh dimendak biasanya mewakili bahan yang memendakan dalam masa 30 minit atau 1 jam.
2. Apakah penunjuk ciri kimia air sisa?
Terdapat banyak penunjuk kimia air sisa, yang boleh dibahagikan kepada empat kategori: ① Penunjuk kualiti air am, seperti nilai pH, kekerasan, kealkalian, baki klorin, pelbagai anion dan kation, dsb.; ② Penunjuk kandungan bahan organik, permintaan oksigen biokimia BOD5, Permintaan oksigen kimia CODCr, jumlah permintaan oksigen TOD dan jumlah TOC karbon organik, dsb.; ③ Penunjuk kandungan nutrien tumbuhan, seperti nitrogen ammonia, nitrogen nitrat, nitrogen nitrit, fosfat, dll.; ④ Penunjuk bahan toksik, seperti petroleum , logam berat, sianida, sulfida, hidrokarbon aromatik polisiklik, pelbagai sebatian organik berklorin dan pelbagai racun perosak, dsb.
Dalam loji rawatan kumbahan yang berbeza, projek analisis yang sesuai untuk ciri kualiti air masing-masing hendaklah ditentukan berdasarkan jenis dan kuantiti bahan pencemar yang berbeza dalam air yang masuk.
3. Apakah petunjuk kimia utama yang perlu dianalisis di loji rawatan kumbahan am?
Penunjuk kimia utama yang perlu dianalisis di loji rawatan kumbahan am adalah seperti berikut:
⑴ Nilai pH: Nilai pH boleh ditentukan dengan mengukur kepekatan ion hidrogen dalam air. Nilai pH mempunyai pengaruh yang besar terhadap rawatan biologi air sisa, dan tindak balas nitrifikasi lebih sensitif terhadap nilai pH. Nilai pH kumbahan bandar secara amnya adalah antara 6 dan 8. Jika ia melebihi julat ini, ia selalunya menunjukkan bahawa sejumlah besar air sisa industri dibuang. Bagi air sisa industri yang mengandungi bahan berasid atau beralkali, rawatan peneutralan diperlukan sebelum memasuki sistem rawatan biologi.
⑵Kealkalian: Kealkalian boleh mencerminkan keupayaan penimbal asid air sisa semasa proses rawatan. Jika air sisa mempunyai kealkalian yang agak tinggi, ia boleh menampan perubahan nilai pH dan menjadikan nilai pH agak stabil. Kealkalian mewakili kandungan bahan dalam sampel air yang bergabung dengan ion hidrogen dalam asid kuat. Saiz kealkalian boleh diukur dengan jumlah asid kuat yang digunakan oleh sampel air semasa proses pentitratan.
⑶CODCr: CODCr ialah jumlah bahan organik dalam air sisa yang boleh dioksidakan oleh oksidan kuat kalium dikromat, diukur dalam mg/L oksigen.
⑷BOD5: BOD5 ialah jumlah oksigen yang diperlukan untuk biodegradasi bahan organik dalam air sisa, dan merupakan penunjuk kebolehbiodegradan air sisa.
⑸Nitrogen: Dalam loji rawatan kumbahan, perubahan dan pengagihan kandungan nitrogen memberikan parameter untuk proses tersebut. Kandungan nitrogen organik dan nitrogen ammonia dalam air masuk loji rawatan kumbahan secara amnya tinggi, manakala kandungan nitrogen nitrat dan nitrogen nitrit secara amnya rendah. Peningkatan dalam nitrogen ammonia dalam tangki pemendapan primer secara amnya menunjukkan bahawa enap cemar termendap telah menjadi anaerobik, manakala peningkatan nitrogen nitrat dan nitrogen nitrit dalam tangki pemendapan sekunder menunjukkan bahawa nitrifikasi telah berlaku. Kandungan nitrogen dalam kumbahan domestik secara amnya ialah 20 hingga 80 mg/L, di mana nitrogen organik ialah 8 hingga 35 mg/L, nitrogen ammonia ialah 12 hingga 50 mg/L, dan kandungan nitrogen nitrat dan nitrogen nitrit adalah sangat rendah. Kandungan nitrogen organik, nitrogen ammonia, nitrogen nitrat dan nitrogen nitrit dalam air sisa industri berbeza-beza dari air ke air. Kandungan nitrogen dalam beberapa air sisa industri adalah sangat rendah. Apabila rawatan biologi digunakan, baja nitrogen perlu ditambah untuk menambah kandungan nitrogen yang diperlukan oleh mikroorganisma. , dan apabila kandungan nitrogen dalam efluen terlalu tinggi, rawatan denitrifikasi diperlukan untuk mengelakkan eutrofikasi dalam badan air penerima.
⑹ Fosforus: Kandungan fosforus dalam kumbahan biologi biasanya 2 hingga 20 mg/L, di mana fosforus organik ialah 1 hingga 5 mg/L dan fosforus bukan organik ialah 1 hingga 15 mg/L. Kandungan fosforus dalam air sisa industri sangat berbeza. Sesetengah air sisa industri mempunyai kandungan fosforus yang sangat rendah. Apabila rawatan biologi digunakan, baja fosfat perlu ditambah untuk menambah kandungan fosforus yang diperlukan oleh mikroorganisma. Apabila kandungan fosforus dalam efluen terlalu tinggi, , dan rawatan penyingkiran fosforus diperlukan untuk mengelakkan eutrofikasi dalam badan air penerima.
⑺Petroleum: Kebanyakan minyak dalam air sisa tidak larut dalam air dan terapung di atas air. Minyak dalam air yang masuk akan menjejaskan kesan pengoksigenan dan mengurangkan aktiviti mikrob dalam enapcemar teraktif. Kepekatan minyak kumbahan bercampur yang memasuki struktur rawatan biologi biasanya tidak boleh melebihi 30 hingga 50 mg/L.
⑻Logam berat: Logam berat dalam air kumbahan terutamanya berasal dari air sisa industri dan sangat toksik. Loji rawatan kumbahan biasanya tidak mempunyai kaedah rawatan yang lebih baik. Mereka biasanya perlu dirawat di tapak di bengkel pelepasan untuk memenuhi piawaian pelepasan nasional sebelum memasuki sistem perparitan. Sekiranya kandungan logam berat dalam efluen dari loji rawatan kumbahan meningkat, ia sering menunjukkan bahawa terdapat masalah dengan prarawatan.
⑼ Sulfida: Apabila sulfida dalam air melebihi 0.5mg/L, ia akan mempunyai bau telur busuk yang menjijikkan dan menghakis, malah kadangkala menyebabkan keracunan hidrogen sulfida.
⑽Sisa klorin: Apabila menggunakan klorin untuk pembasmian kuman, untuk memastikan pembiakan mikroorganisma semasa proses pengangkutan, sisa klorin dalam efluen (termasuk sisa klorin bebas dan gabungan sisa klorin) adalah penunjuk kawalan proses pembasmian kuman, yang biasanya tidak tidak melebihi 0.3mg/L.
4. Apakah penunjuk ciri mikrob air sisa?
Penunjuk biologi air sisa termasuk jumlah bilangan bakteria, bilangan bakteria koliform, pelbagai mikroorganisma patogen dan virus, dsb. Air sisa dari hospital, perusahaan pemprosesan daging bersama, dsb. mesti dinyahjangkit sebelum dibuang. Piawaian pelepasan air sisa negara yang berkaitan telah menetapkan ini. Loji rawatan kumbahan secara amnya tidak mengesan dan mengawal penunjuk biologi dalam air yang masuk, tetapi pembasmian kuman diperlukan sebelum kumbahan yang dirawat dibuang untuk mengawal pencemaran badan air penerima oleh kumbahan yang dirawat. Jika efluen rawatan biologi sekunder dirawat dan digunakan semula, ia adalah lebih perlu untuk membasmi kuman sebelum digunakan semula.
⑴ Jumlah bilangan bakteria: Jumlah bilangan bakteria boleh digunakan sebagai penunjuk untuk menilai kebersihan kualiti air dan menilai kesan pembersihan air. Peningkatan jumlah bakteria menunjukkan bahawa kesan pembasmian kuman air adalah lemah, tetapi ia tidak dapat secara langsung menunjukkan betapa berbahayanya kepada tubuh manusia. Ia mesti digabungkan dengan bilangan koliform najis untuk menentukan betapa selamatnya kualiti air untuk tubuh manusia.
⑵Bilangan koliform: Bilangan koliform dalam air secara tidak langsung boleh menunjukkan kemungkinan bahawa air itu mengandungi bakteria usus (seperti kepialu, disentri, taun, dll.), dan oleh itu berfungsi sebagai penunjuk kebersihan untuk memastikan kesihatan manusia. Apabila kumbahan digunakan semula sebagai air pelbagai atau air landskap, ia mungkin bersentuhan dengan badan manusia. Pada masa ini, bilangan koliform najis mesti dikesan.
⑶ Pelbagai mikroorganisma dan virus patogen: Banyak penyakit virus boleh berjangkit melalui air. Sebagai contoh, virus yang menyebabkan hepatitis, polio dan penyakit lain wujud dalam usus manusia, memasuki sistem kumbahan domestik melalui najis pesakit, dan kemudian dibuang ke loji rawatan kumbahan. . Proses rawatan kumbahan mempunyai keupayaan terhad untuk membuang virus ini. Apabila kumbahan yang dirawat dibuang, jika nilai kegunaan badan air penerima mempunyai keperluan khas untuk mikroorganisma dan virus patogen ini, pembasmian kuman dan ujian diperlukan.
5. Apakah petunjuk biasa yang mencerminkan kandungan bahan organik dalam air?
Selepas bahan organik memasuki badan air, ia akan teroksida dan terurai di bawah tindakan mikroorganisma, secara beransur-ansur mengurangkan oksigen terlarut di dalam air. Apabila pengoksidaan berlaku terlalu cepat dan badan air tidak dapat menyerap oksigen yang mencukupi dari atmosfera dalam masa untuk menambah oksigen yang digunakan, oksigen terlarut dalam air mungkin turun sangat rendah (seperti kurang daripada 3~4mg/L), yang akan menjejaskan akuatik organisma. diperlukan untuk pertumbuhan normal. Apabila oksigen terlarut dalam air habis, bahan organik memulakan pencernaan anaerobik, menghasilkan bau dan menjejaskan kebersihan persekitaran.
Oleh kerana bahan organik yang terkandung dalam kumbahan selalunya merupakan campuran berbilang komponen yang sangat kompleks, adalah sukar untuk menentukan nilai kuantitatif setiap komponen satu demi satu. Malah, beberapa petunjuk komprehensif biasanya digunakan untuk secara tidak langsung mewakili kandungan bahan organik dalam air. Terdapat dua jenis penunjuk komprehensif yang menunjukkan kandungan bahan organik dalam air. Satu ialah penunjuk yang dinyatakan dalam permintaan oksigen (O2) bersamaan dengan jumlah bahan organik dalam air, seperti permintaan oksigen biokimia (BOD), permintaan oksigen kimia (COD), dan jumlah permintaan oksigen (TOD). ; Jenis lain ialah penunjuk yang dinyatakan dalam karbon (C), seperti jumlah TOC karbon organik. Untuk jenis kumbahan yang sama, nilai penunjuk ini secara amnya berbeza. Susunan nilai berangka ialah TOD>CODCr>BOD5>TOC
6. Apakah jumlah karbon organik?
TOC karbon organik total (singkatan untuk Total Organic Carbon dalam bahasa Inggeris) ialah penunjuk komprehensif yang secara tidak langsung menyatakan kandungan bahan organik dalam air. Data yang dipaparkan ialah jumlah kandungan karbon bahan organik dalam kumbahan, dan unit dinyatakan dalam mg/L karbon (C). . Prinsip mengukur TOC adalah terlebih dahulu mengasidkan sampel air, menggunakan nitrogen untuk meniup karbonat dalam sampel air untuk menghapuskan gangguan, kemudian menyuntik sejumlah sampel air ke dalam aliran oksigen dengan kandungan oksigen yang diketahui, dan menghantarnya ke dalam paip keluli platinum. Ia dibakar dalam tiub pembakaran kuarza sebagai mangkin pada suhu tinggi 900oC hingga 950oC. Penganalisis gas inframerah bukan penyebaran digunakan untuk mengukur jumlah CO2 yang dijana semasa proses pembakaran, dan kemudian kandungan karbon dikira, iaitu jumlah TOC karbon organik (untuk butiran, lihat GB13193–91). Masa pengukuran hanya mengambil masa beberapa minit.
TOC kumbahan bandar am boleh mencapai 200mg/L. TOC air sisa industri mempunyai julat yang luas, dengan yang tertinggi mencapai puluhan ribu mg/L. TOC kumbahan selepas rawatan biologi sekunder secara amnya<50mg> 7. Apakah jumlah permintaan oksigen?
Jumlah permintaan oksigen TOD (singkatan untuk Jumlah Permintaan Oksigen dalam bahasa Inggeris) merujuk kepada jumlah oksigen yang diperlukan apabila bahan pengurangan (terutamanya bahan organik) dalam air dibakar pada suhu tinggi dan menjadi oksida yang stabil. Hasilnya diukur dalam mg/L. Nilai TOD boleh mencerminkan oksigen yang digunakan apabila hampir semua bahan organik dalam air (termasuk karbon C, hidrogen H, oksigen O, nitrogen N, fosforus P, sulfur S, dll.) dibakar menjadi CO2, H2O, NOx, SO2, dan lain-lain kuantiti. Dapat dilihat bahawa nilai TOD secara amnya lebih besar daripada nilai CODCr. Pada masa ini, TOD tidak dimasukkan dalam piawaian kualiti air di negara saya, tetapi hanya digunakan dalam penyelidikan teori mengenai rawatan kumbahan.
Prinsip mengukur TOD adalah untuk menyuntik sejumlah sampel air ke dalam aliran oksigen dengan kandungan oksigen yang diketahui, dan menghantarnya ke dalam tiub pembakaran kuarza dengan keluli platinum sebagai pemangkin, dan membakarnya serta-merta pada suhu tinggi 900oC. Bahan organik dalam sampel air Iaitu, ia teroksida dan menggunakan oksigen dalam aliran oksigen. Jumlah asal oksigen dalam aliran oksigen tolak baki oksigen ialah jumlah permintaan oksigen TOD. Jumlah oksigen dalam aliran oksigen boleh diukur menggunakan elektrod, jadi pengukuran TOD hanya mengambil masa beberapa minit.
8. Apakah permintaan oksigen biokimia?
Nama penuh permintaan oksigen biokimia ialah permintaan oksigen biokimia, iaitu Permintaan Oksigen Biokimia dalam bahasa Inggeris dan disingkatkan BOD. Ia bermakna pada suhu 20oC dan dalam keadaan aerobik, ia digunakan dalam proses pengoksidaan biokimia mikroorganisma aerobik yang mengurai bahan organik dalam air. Jumlah oksigen terlarut ialah jumlah oksigen yang diperlukan untuk menstabilkan bahan organik terbiodegradasi di dalam air. Unitnya ialah mg/L. BOD bukan sahaja termasuk jumlah oksigen yang digunakan oleh pertumbuhan, pembiakan atau respirasi mikroorganisma aerobik di dalam air, tetapi juga termasuk jumlah oksigen yang digunakan dengan mengurangkan bahan bukan organik seperti sulfida dan besi ferus, tetapi perkadaran bahagian ini biasanya sangat kecil. Oleh itu, semakin besar nilai BOD, semakin besar kandungan organik dalam air.
Di bawah keadaan aerobik, mikroorganisma menguraikan bahan organik kepada dua proses: peringkat pengoksidaan bahan organik yang mengandungi karbon dan peringkat nitrifikasi bahan organik yang mengandungi nitrogen. Di bawah keadaan semula jadi 20oC, masa yang diperlukan untuk bahan organik untuk mengoksida ke peringkat nitrifikasi, iaitu, untuk mencapai penguraian dan kestabilan lengkap, adalah lebih daripada 100 hari. Walau bagaimanapun, sebenarnya, permintaan oksigen biokimia BOD20 selama 20 hari pada 20oC lebih kurang mewakili permintaan oksigen biokimia yang lengkap. Dalam aplikasi pengeluaran, 20 hari masih dianggap terlalu lama, dan permintaan oksigen biokimia (BOD5) selama 5 hari pada 20°C biasanya digunakan sebagai penunjuk untuk mengukur kandungan organik kumbahan. Pengalaman menunjukkan bahawa BOD5 kumbahan domestik dan pelbagai kumbahan pengeluaran adalah kira-kira 70~80% daripada permintaan oksigen biokimia lengkap BOD20.
BOD5 adalah parameter penting untuk menentukan beban loji rawatan kumbahan. Nilai BOD5 boleh digunakan untuk mengira jumlah oksigen yang diperlukan untuk pengoksidaan bahan organik dalam air sisa. Jumlah oksigen yang diperlukan untuk penstabilan bahan organik yang mengandungi karbon boleh dipanggil karbon BOD5. Jika terus teroksida, tindak balas nitrifikasi boleh berlaku. Jumlah oksigen yang diperlukan oleh bakteria nitrifikasi untuk menukar nitrogen ammonia kepada nitrogen nitrat dan nitrogen nitrit boleh dipanggil nitrifikasi. BOD5. Loji rawatan kumbahan sekunder am hanya boleh mengeluarkan karbon BOD5, tetapi bukan nitrifikasi BOD5. Oleh kerana tindak balas nitrifikasi tidak dapat dielakkan berlaku semasa proses rawatan biologi untuk mengeluarkan karbon BOD5, nilai yang diukur BOD5 adalah lebih tinggi daripada penggunaan oksigen sebenar bahan organik.
Pengukuran BOD mengambil masa yang lama, dan pengukuran BOD5 yang biasa digunakan memerlukan 5 hari. Oleh itu, ia secara amnya hanya boleh digunakan untuk penilaian kesan proses dan kawalan proses jangka panjang. Untuk tapak rawatan kumbahan tertentu, korelasi antara BOD5 dan CODCr boleh diwujudkan, dan CODCr boleh digunakan untuk menganggarkan nilai BOD5 secara kasar untuk membimbing pelarasan proses rawatan.
9. Apakah permintaan oksigen kimia?
Permintaan oksigen kimia dalam bahasa Inggeris ialah Permintaan Oksigen Kimia. Ia merujuk kepada jumlah oksidan yang digunakan oleh interaksi antara bahan organik dalam air dan oksidan kuat (seperti kalium dikromat, kalium permanganat, dll.) dalam keadaan tertentu, ditukar kepada oksigen. dalam mg/L.
Apabila kalium dikromat digunakan sebagai oksidan, hampir semua (90%~95%) bahan organik dalam air boleh teroksida. Jumlah oksidan yang digunakan pada masa ini ditukar kepada oksigen ialah apa yang biasa dipanggil permintaan oksigen kimia, selalunya disingkatkan sebagai CODCr (lihat GB 11914–89 untuk kaedah analisis khusus). Nilai CODCr kumbahan bukan sahaja termasuk penggunaan oksigen untuk pengoksidaan hampir semua bahan organik di dalam air, tetapi juga termasuk penggunaan oksigen untuk pengoksidaan mengurangkan bahan bukan organik seperti nitrit, garam ferus, dan sulfida dalam air.
10. Apakah indeks kalium permanganat (penggunaan oksigen)?
Permintaan oksigen kimia yang diukur menggunakan kalium permanganat sebagai oksidan dipanggil indeks kalium permanganat (lihat GB 11892–89 untuk kaedah analisis khusus) atau penggunaan oksigen, singkatan bahasa Inggeris ialah CODMn atau OC, dan unitnya ialah mg/L .
Oleh kerana keupayaan pengoksidaan kalium permanganat adalah lebih lemah daripada kalium dikromat, nilai spesifik CODMn indeks kalium permanganat sampel air yang sama secara amnya lebih rendah daripada nilai CODCrnya, iaitu, CODMn hanya boleh mewakili bahan organik atau bahan bukan organik. yang mudah teroksida dalam air. kandungan. Oleh itu, negara saya, Eropah dan Amerika Syarikat dan banyak negara lain menggunakan CODCr sebagai penunjuk komprehensif untuk mengawal pencemaran bahan organik, dan hanya menggunakan indeks kalium permanganat CODMn sebagai penunjuk untuk menilai dan memantau kandungan bahan organik badan air permukaan seperti sebagai air laut, sungai, tasik, dll atau air minuman.
Oleh kerana kalium permanganat hampir tidak mempunyai kesan pengoksidaan pada bahan organik seperti benzena, selulosa, asid organik, dan asid amino, manakala kalium dikromat boleh mengoksidakan hampir semua bahan organik ini, CODCr digunakan untuk menunjukkan tahap pencemaran air sisa dan untuk mengawal rawatan kumbahan. Parameter proses lebih sesuai. Walau bagaimanapun, kerana penentuan indeks kalium permanganat CODMn adalah mudah dan cepat, CODMn masih digunakan untuk menunjukkan tahap pencemaran, iaitu jumlah bahan organik dalam air permukaan yang agak bersih, semasa menilai kualiti air.
11. Bagaimana untuk menentukan kebolehbiodegradan air sisa dengan menganalisis BOD5 dan CODCr air sisa?
Apabila air mengandungi bahan organik toksik, nilai BOD5 dalam air sisa secara amnya tidak dapat diukur dengan tepat. Nilai CODCr dapat mengukur kandungan bahan organik dalam air dengan lebih tepat, tetapi nilai CODCr tidak dapat membezakan antara bahan terbiodegradasi dan tidak terbiodegradasi. Orang ramai terbiasa mengukur BOD5/CODCr kumbahan untuk menilai kebolehbiodegradasiannya. Secara amnya dipercayai bahawa jika BOD5/CODCr kumbahan lebih besar daripada 0.3, ia boleh dirawat dengan biodegradasi. Jika BOD5/CODCr kumbahan adalah lebih rendah daripada 0.2, ia hanya boleh dipertimbangkan. Gunakan kaedah lain untuk menanganinya.
12.Apakah hubungan antara BOD5 dan CODCr?
Permintaan oksigen biokimia (BOD5) mewakili jumlah oksigen yang diperlukan semasa penguraian biokimia bahan pencemar organik dalam kumbahan. Ia boleh menjelaskan masalah secara langsung dalam pengertian biokimia. Oleh itu, BOD5 bukan sahaja penunjuk kualiti air yang penting, tetapi juga penunjuk biologi kumbahan. Parameter kawalan yang sangat penting semasa pemprosesan. Walau bagaimanapun, BOD5 juga tertakluk kepada had tertentu dalam penggunaan. Pertama, masa pengukuran adalah panjang (5 hari), yang tidak dapat mencerminkan dan membimbing operasi peralatan rawatan kumbahan tepat pada masanya. Kedua, sesetengah kumbahan pengeluaran tidak mempunyai syarat untuk pertumbuhan dan pembiakan mikrob (seperti kehadiran bahan organik toksik). ), nilai BOD5nya tidak dapat ditentukan.
Permintaan oksigen kimia CODCr mencerminkan kandungan hampir semua bahan organik dan mengurangkan bahan tak organik dalam kumbahan, tetapi ia tidak dapat menjelaskan masalah secara langsung dalam pengertian biokimia seperti permintaan oksigen biokimia BOD5. Dalam erti kata lain, menguji nilai CODCr permintaan oksigen kimia kumbahan boleh menentukan kandungan organik dalam air dengan lebih tepat, tetapi permintaan oksigen kimia CODCr tidak dapat membezakan antara bahan organik terbiodegradasi dan bahan organik tidak terbiodegradasi.
Nilai CODCr permintaan oksigen kimia secara amnya lebih tinggi daripada nilai BOD5 permintaan oksigen biokimia, dan perbezaan di antara mereka secara kasar boleh mencerminkan kandungan bahan organik dalam kumbahan yang tidak boleh didegradasi oleh mikroorganisma. Bagi kumbahan dengan komponen pencemar yang agak tetap, CODCr dan BOD5 secara amnya mempunyai hubungan berkadar tertentu dan boleh dikira antara satu sama lain. Selain itu, pengukuran CODCr mengambil masa yang lebih singkat. Mengikut kaedah refluks standard kebangsaan selama 2 jam, ia hanya mengambil masa 3 hingga 4 jam dari pensampelan kepada keputusan, manakala mengukur nilai BOD5 mengambil masa 5 hari. Oleh itu, dalam operasi dan pengurusan rawatan kumbahan sebenar, CODCr sering digunakan sebagai penunjuk kawalan.
Untuk membimbing operasi pengeluaran secepat mungkin, beberapa loji rawatan kumbahan juga telah merumuskan piawaian korporat untuk mengukur CODCr dalam refluks selama 5 minit. Walaupun keputusan yang diukur mempunyai ralat tertentu dengan kaedah standard kebangsaan, kerana ralat itu adalah ralat sistematik, hasil pemantauan berterusan dapat mencerminkan kualiti air dengan betul. Trend perubahan sebenar sistem rawatan kumbahan boleh dikurangkan kepada kurang daripada 1 jam, yang memberikan jaminan masa untuk pelarasan parameter operasi rawatan kumbahan tepat pada masanya dan menghalang perubahan mendadak dalam kualiti air daripada memberi kesan kepada sistem rawatan kumbahan. Dengan kata lain, kualiti efluen daripada alat rawatan kumbahan dipertingkatkan. Kadar.
Masa siaran: Sep-14-2023
