35.Apakah kekeruhan air?
Kekeruhan air adalah penunjuk penghantaran cahaya sampel air. Ia disebabkan oleh bahan tak organik dan organik yang kecil dan bahan terampai lain seperti sedimen, tanah liat, mikroorganisma dan bahan terampai lain di dalam air yang menyebabkan cahaya yang melalui sampel air bertaburan atau diserap. Disebabkan oleh penembusan langsung, tahap halangan kepada penghantaran sumber cahaya tertentu apabila setiap liter air suling mengandungi 1 mg SiO2 (atau bumi diatom) secara amnya dianggap sebagai piawaian kekeruhan, dipanggil darjah Jackson, dinyatakan dalam JTU.
Meter kekeruhan dibuat berdasarkan prinsip bahawa bendasing terampai dalam air mempunyai kesan serakan pada cahaya. Kekeruhan yang diukur ialah unit kekeruhan taburan, dinyatakan dalam NTU. Kekeruhan air bukan sahaja berkaitan dengan kandungan zarah yang terdapat di dalam air, tetapi juga berkait rapat dengan saiz, bentuk, dan sifat zarah ini.
Kekeruhan air yang tinggi bukan sahaja meningkatkan dos pembasmi kuman, tetapi juga menjejaskan kesan pembasmian kuman. Pengurangan kekeruhan selalunya bermakna pengurangan bahan berbahaya, bakteria dan virus di dalam air. Apabila kekeruhan air mencecah 10 darjah, orang boleh tahu bahawa air itu keruh.
36.Apakah kaedah untuk mengukur kekeruhan?
Kaedah pengukuran kekeruhan yang dinyatakan dalam standard kebangsaan GB13200-1991 termasuk spektrofotometri dan kolorimetri visual. Unit keputusan kedua-dua kaedah ini ialah JTU. Selain itu, terdapat kaedah instrumental untuk mengukur kekeruhan air menggunakan kesan serakan cahaya. Unit hasil yang diukur oleh meter kekeruhan ialah NTU. Kaedah spektrofotometri sesuai untuk pengesanan air minuman, air semula jadi dan air kekeruhan tinggi, dengan had pengesanan minimum 3 darjah; kaedah kolorimetri visual sesuai untuk pengesanan air kekeruhan rendah seperti air minuman dan air sumber, dengan had pengesanan minimum 1 Perbelanjaan. Apabila menguji kekeruhan dalam efluen tangki pemendapan sekunder atau efluen rawatan lanjutan di makmal, kedua-dua kaedah pengesanan pertama boleh digunakan; apabila menguji kekeruhan pada efluen loji rawatan kumbahan dan saluran paip sistem rawatan lanjutan, selalunya perlu memasang Turbidimeter dalam talian.
Prinsip asas meter kekeruhan dalam talian adalah sama seperti meter kepekatan enapcemar optik. Perbezaan antara kedua-duanya ialah kepekatan SS yang diukur oleh meter kepekatan enapcemar adalah tinggi, jadi ia menggunakan prinsip penyerapan cahaya, manakala SS yang diukur oleh meter kekeruhan adalah lebih rendah. Oleh itu, dengan menggunakan prinsip serakan cahaya dan mengukur komponen serakan cahaya yang melalui air yang diukur, kekeruhan air boleh disimpulkan.
Kekeruhan adalah hasil interaksi antara zarah cahaya dan pepejal di dalam air. Saiz kekeruhan adalah berkaitan dengan faktor seperti saiz dan bentuk zarah kekotoran dalam air dan indeks biasan cahaya yang terhasil. Oleh itu, apabila kandungan pepejal terampai di dalam air adalah tinggi, secara amnya Kekeruhannya juga lebih tinggi, tetapi tidak ada korelasi langsung antara keduanya. Kadangkala kandungan pepejal terampai adalah sama, tetapi disebabkan sifat pepejal terampai yang berbeza, nilai kekeruhan yang diukur adalah sangat berbeza. Oleh itu, jika air mengandungi banyak kekotoran terampai, kaedah mengukur SS hendaklah digunakan untuk menggambarkan dengan tepat tahap pencemaran air atau jumlah kekotoran tertentu.
Semua barangan kaca yang bersentuhan dengan sampel air mesti dibersihkan dengan asid hidroklorik atau surfaktan. Sampel air untuk pengukuran kekeruhan mestilah bebas daripada serpihan dan zarah mudah mendapan, dan mesti dikumpulkan dalam botol kaca bersumbat dan diukur secepat mungkin selepas pensampelan. Di bawah keadaan khas, ia boleh disimpan di tempat yang gelap pada suhu 4°C untuk jangka masa yang singkat, sehingga 24 jam, dan ia perlu digoncang dengan kuat dan dikembalikan ke suhu bilik sebelum pengukuran.
37. Apakah warna air?
Kromatisiti air ialah indeks yang ditentukan semasa mengukur warna air. Kromatisiti yang dirujuk dalam analisis kualiti air biasanya merujuk kepada warna sebenar air, iaitu, ia hanya merujuk kepada warna yang dihasilkan oleh bahan terlarut dalam sampel air. Oleh itu, sebelum pengukuran, sampel air perlu dijelaskan, disentrifugasi, atau ditapis dengan membran penapis 0.45 μm untuk mengeluarkan SS, tetapi kertas penapis tidak boleh digunakan kerana kertas penapis boleh menyerap sebahagian daripada warna air.
Hasil yang diukur pada sampel asal tanpa penapisan atau sentrifugasi ialah warna air yang jelas, iaitu warna yang dihasilkan oleh gabungan bahan terampai terlarut dan tidak larut. Secara amnya, warna air yang jelas tidak boleh diukur dan dikira menggunakan kaedah kolorimetri platinum-kobalt yang mengukur warna sebenar. Ciri-ciri seperti kedalaman, rona, dan ketelusan biasanya diterangkan dalam perkataan, dan kemudian diukur menggunakan kaedah faktor pencairan. Keputusan yang diukur menggunakan kaedah kolorimetrik platinum-kobalt selalunya tidak setanding dengan nilai kolorimetri yang diukur menggunakan kaedah berbilang pencairan.
38.Apakah kaedah untuk mengukur warna?
Terdapat dua kaedah untuk mengukur kolorimetri: kolorimetri platinum-kobalt dan kaedah berbilang pencairan (GB11903-1989). Kedua-dua kaedah harus digunakan secara bebas, dan hasil yang diukur biasanya tidak dapat dibandingkan. Kaedah kolorimetrik platinum-kobalt sesuai untuk air bersih, air tercemar ringan dan air kuning sedikit, serta air permukaan yang agak bersih, air bawah tanah, air minuman dan air tebus guna, dan air yang digunakan semula selepas rawatan kumbahan lanjutan. Air sisa industri dan air permukaan yang tercemar serius secara amnya menggunakan kaedah berbilang pencairan untuk menentukan warnanya.
Kaedah kolorimetrik platinum-kobalt mengambil warna 1 mg Pt (IV) dan 2 mg kobalt (II) klorida heksahidrat dalam 1 L air sebagai satu unit piawai warna, biasanya dipanggil 1 darjah. Kaedah penyediaan 1 unit kolorimetrik piawai ialah menambah 0.491mgK2PtCl6 dan 2.00mgCoCl2?6H2O kepada 1L air, juga dikenali sebagai piawaian platinum dan kobalt. Menggandakan ejen piawai platinum dan kobalt boleh memperoleh berbilang unit kolorimetrik piawai. Oleh kerana kalium klorokobaltat adalah mahal, K2Cr2O7 dan CoSO4?7H2O biasanya digunakan untuk menyediakan larutan piawai kolorimetrik pengganti dalam perkadaran dan langkah operasi tertentu. Apabila mengukur warna, bandingkan sampel air yang akan diukur dengan satu siri larutan piawai warna yang berbeza untuk mendapatkan warna sampel air.
Kaedah faktor pencairan adalah untuk mencairkan sampel air dengan air tulen optik sehingga ia hampir tidak berwarna dan kemudian memindahkannya ke dalam tiub kolorimetrik. Kedalaman warna dibandingkan dengan air tulen optik dengan ketinggian lajur cecair yang sama pada latar belakang putih. Jika apa-apa perbezaan ditemui, cairkannya semula sehingga Sehingga warna tidak dapat dikesan, faktor pencairan sampel air pada masa ini ialah nilai yang menyatakan keamatan warna air, dan unitnya ialah masa.
Masa siaran: 19-Okt-2023
