Perkara utama untuk operasi ujian kualiti air di loji rawatan kumbahan bahagian tiga

19. Berapa banyak kaedah pencairan sampel air yang ada semasa mengukur BOD5? Apakah langkah berjaga-jaga operasi?
Apabila mengukur BOD5, kaedah pencairan sampel air dibahagikan kepada dua jenis: kaedah pencairan am dan kaedah pencairan langsung. Kaedah pencairan am memerlukan jumlah air pencairan yang lebih besar atau air pencairan inokulasi.
Kaedah pencairan am adalah untuk menambah kira-kira 500mL air pencairan atau air pencairan inokulasi ke dalam silinder bergraduat 1L atau 2L, kemudian tambahkan isipadu air tertentu yang dikira, tambahkan lebih banyak air pencairan atau air pencairan inokulasi pada skala penuh, dan gunakan getah di hujung ke Batang kaca bulat perlahan-lahan dikacau ke atas atau ke bawah di bawah permukaan air. Akhir sekali, gunakan sifon untuk memasukkan larutan sampel air yang dicampur sekata ke dalam botol kultur, isi dengan sedikit limpahan, tutup penyumbat botol dengan teliti, dan tutupnya dengan air. mulut botol. Untuk sampel air dengan nisbah pencairan kedua atau ketiga, baki larutan campuran boleh digunakan. Selepas pengiraan, sejumlah air pencairan atau air pencairan diinokulasi boleh ditambah, dicampur dan dimasukkan ke dalam botol kultur dengan cara yang sama.
Kaedah pencairan langsung adalah dengan terlebih dahulu memasukkan kira-kira separuh isipadu air pencairan atau air pencairan inokulasi ke dalam botol kultur isipadu yang diketahui dengan menyedut, dan kemudian menyuntik isipadu sampel air yang perlu ditambah kepada setiap botol kultur yang dikira berdasarkan pencairan. faktor sepanjang dinding botol. , kemudian masukkan air pencairan atau inokulasikan air pencairan pada hambatan, tutup penyumbat botol dengan teliti, dan tutup mulut botol dengan air.
Apabila menggunakan kaedah pencairan langsung, perhatian khusus harus diberikan kepada tidak memasukkan air pencairan atau menyuntik air pencairan terlalu cepat pada akhirnya. Pada masa yang sama, adalah perlu untuk meneroka peraturan operasi untuk memperkenalkan volum optimum untuk mengelakkan ralat yang disebabkan oleh limpahan berlebihan.
Tidak kira kaedah yang digunakan, apabila memasukkan sampel air ke dalam botol kultur, tindakannya mestilah lembut untuk mengelakkan buih, udara melarut ke dalam air atau oksigen keluar dari air. Pada masa yang sama, pastikan anda berhati-hati semasa menutup botol dengan ketat untuk mengelakkan gelembung udara kekal di dalam botol, yang boleh menjejaskan hasil pengukuran. Apabila botol kultur dikultur dalam inkubator, kedap air hendaklah diperiksa setiap hari dan diisi dengan air tepat pada masanya untuk mengelakkan air pengedap daripada menyejat dan membenarkan udara masuk ke dalam botol. Selain itu, isipadu dua botol kultur yang digunakan sebelum dan selepas 5 hari mestilah sama untuk mengurangkan ralat.
20. Apakah masalah yang mungkin timbul semasa mengukur BOD5?
Apabila BOD5 diukur pada efluen sistem rawatan kumbahan dengan nitrifikasi, kerana ia mengandungi banyak bakteria nitrifikasi, hasil pengukuran termasuk permintaan oksigen bagi bahan yang mengandungi nitrogen seperti nitrogen ammonia. Apabila perlu untuk membezakan permintaan oksigen bagi bahan berkarbon dan permintaan oksigen bagi bahan bernitrogen dalam sampel air, kaedah menambah perencat nitrifikasi kepada air pencairan boleh digunakan untuk menghapuskan nitrifikasi semasa proses penentuan BOD5. Contohnya, menambah 10mg 2-chloro-6-(triklorometil)piridin atau 10mg propenyl thiourea, dsb.
BOD5/CODCr hampir dengan 1 atau lebih besar daripada 1, yang sering menunjukkan bahawa terdapat ralat dalam proses ujian. Setiap pautan ujian mesti dikaji semula, dan perhatian khusus mesti diberikan sama ada sampel air diambil secara sama rata. Ia mungkin normal untuk BOD5/CODMn hampir kepada 1 atau lebih besar daripada 1, kerana tahap pengoksidaan komponen organik dalam sampel air oleh kalium permanganat adalah jauh lebih rendah daripada kalium dikromat. Nilai CODMn bagi sampel air yang sama kadangkala lebih rendah daripada nilai CODCr. banyak.
Apabila terdapat fenomena biasa bahawa lebih besar faktor pencairan dan lebih tinggi nilai BOD5, sebabnya biasanya sampel air mengandungi bahan yang menghalang pertumbuhan dan pembiakan mikroorganisma. Apabila faktor pencairan rendah, perkadaran bahan perencatan yang terkandung dalam sampel air adalah lebih besar, menjadikannya mustahil untuk bakteria melakukan biodegradasi yang berkesan, menghasilkan keputusan pengukuran BOD5 yang rendah. Pada masa ini, komponen atau punca khusus bahan antibakteria harus ditemui, dan prarawatan yang berkesan perlu dijalankan untuk menghapuskan atau menutupnya sebelum pengukuran.
Apabila BOD5/CODCr rendah, seperti di bawah 0.2 atau bahkan di bawah 0.1, jika sampel air yang diukur adalah air sisa industri, ia mungkin kerana bahan organik dalam sampel air mempunyai kebolehbiodegradan yang lemah. Walau bagaimanapun, jika sampel air yang diukur adalah kumbahan bandar atau bercampur dengan air sisa Industri tertentu, yang merupakan bahagian kumbahan domestik, bukan sahaja kerana sampel air mengandungi bahan toksik kimia atau antibiotik, tetapi sebab yang lebih biasa ialah nilai pH tidak neutral. dan kehadiran sisa racun kulat klorin. Untuk mengelakkan ralat, semasa proses pengukuran BOD5, nilai pH sampel air dan air pencairan mesti dilaraskan masing-masing kepada 7 dan 7.2. Pemeriksaan rutin mesti dijalankan ke atas sampel air yang mungkin mengandungi oksidan seperti sisa klorin.
21. Apakah petunjuk yang menunjukkan nutrien tumbuhan dalam air sisa?
Nutrien tumbuhan termasuk nitrogen, fosforus dan bahan lain yang diperlukan untuk pertumbuhan dan perkembangan tumbuhan. Nutrien sederhana boleh menggalakkan pertumbuhan organisma dan mikroorganisma. Nutrien tumbuhan yang berlebihan memasuki badan air akan menyebabkan alga membiak dalam badan air, mengakibatkan fenomena yang dipanggil "eutrofikasi", yang akan merosot lagi kualiti air, menjejaskan pengeluaran perikanan dan membahayakan kesihatan manusia. Eutrofikasi tasik cetek yang teruk boleh menyebabkan tasik berpaya dan kematian.
Pada masa yang sama, nutrien tumbuhan adalah komponen penting untuk pertumbuhan dan pembiakan mikroorganisma dalam enapcemar teraktif, dan merupakan faktor utama yang berkaitan dengan operasi normal proses rawatan biologi. Oleh itu, penunjuk nutrien tumbuhan dalam air digunakan sebagai penunjuk kawalan penting dalam operasi rawatan kumbahan konvensional.
Penunjuk kualiti air yang menunjukkan nutrien tumbuhan dalam kumbahan adalah terutamanya sebatian nitrogen (seperti nitrogen organik, nitrogen ammonia, nitrit dan nitrat, dll.) dan sebatian fosforus (seperti jumlah fosforus, fosfat, dll.). Dalam operasi rawatan kumbahan konvensional, mereka secara amnya Memantau ammonia nitrogen dan fosfat dalam air masuk dan keluar. Di satu pihak, ia adalah untuk mengekalkan operasi normal rawatan biologi, dan sebaliknya, ia adalah untuk mengesan sama ada efluen memenuhi piawaian pelepasan nasional.
22. Apakah penunjuk kualiti air bagi sebatian nitrogen yang biasa digunakan? Bagaimana mereka berkaitan?
Penunjuk kualiti air yang biasa digunakan mewakili sebatian nitrogen dalam air termasuk jumlah nitrogen, nitrogen Kjeldahl, nitrogen ammonia, nitrit dan nitrat.
Nitrogen ammonia ialah nitrogen yang wujud dalam bentuk NH3 dan NH4+ dalam air. Ia adalah produk langkah pertama daripada penguraian oksidatif sebatian nitrogen organik dan merupakan tanda pencemaran air. Nitrogen ammonia boleh dioksidakan menjadi nitrit (dinyatakan sebagai NO2-) di bawah tindakan bakteria nitrit, dan nitrit boleh dioksidakan menjadi nitrat (dinyatakan sebagai NO3-) di bawah tindakan bakteria nitrat. Nitrat juga boleh dikurangkan kepada nitrit di bawah tindakan mikroorganisma dalam persekitaran bebas oksigen. Apabila nitrogen di dalam air terutamanya dalam bentuk nitrat, ia boleh menunjukkan bahawa kandungan bahan organik yang mengandungi nitrogen di dalam air adalah sangat kecil dan badan air telah mencapai penyucian diri.
Jumlah nitrogen organik dan nitrogen ammonia boleh diukur menggunakan kaedah Kjeldahl (GB 11891–89). Kandungan nitrogen sampel air yang diukur dengan kaedah Kjeldahl juga dipanggil nitrogen Kjeldahl, jadi nitrogen Kjeldahl yang biasa dikenali ialah nitrogen ammonia. dan nitrogen organik. Selepas mengeluarkan nitrogen ammonia daripada sampel air, ia kemudian diukur dengan kaedah Kjeldahl. Nilai yang diukur ialah nitrogen organik. Jika nitrogen Kjeldahl dan nitrogen ammonia diukur secara berasingan dalam sampel air, perbezaannya juga adalah nitrogen organik. Kjeldahl nitrogen boleh digunakan sebagai penunjuk kawalan untuk kandungan nitrogen air masuk peralatan rawatan kumbahan, dan juga boleh digunakan sebagai penunjuk rujukan untuk mengawal eutrofikasi badan air semula jadi seperti sungai, tasik dan laut.
Jumlah nitrogen ialah jumlah nitrogen organik, nitrogen ammonia, nitrogen nitrit dan nitrogen nitrat dalam air, iaitu jumlah nitrogen Kjeldahl dan jumlah nitrogen oksida. Jumlah nitrogen, nitrogen nitrit dan nitrogen nitrat semuanya boleh diukur menggunakan spektrofotometri. Untuk kaedah analisis nitrogen nitrit, lihat GB7493-87, untuk kaedah analisis nitrogen nitrat, lihat GB7480-87, dan untuk kaedah analisis nitrogen jumlah, lihat GB 11894- -89. Jumlah nitrogen mewakili jumlah sebatian nitrogen dalam air. Ia merupakan penunjuk penting kawalan pencemaran air semula jadi dan parameter kawalan penting dalam proses rawatan kumbahan.
23. Apakah langkah berjaga-jaga untuk mengukur nitrogen ammonia?
Kaedah yang biasa digunakan untuk penentuan nitrogen ammonia ialah kaedah kolorimetrik, iaitu kaedah kolorimetrik reagen Nessler (GB 7479–87) dan kaedah asid salisilik-hipoklorit (GB 7481–87). Sampel air boleh dipelihara dengan pengasidan dengan asid sulfurik pekat. Kaedah khusus ialah menggunakan asid sulfurik pekat untuk melaraskan nilai pH sampel air kepada antara 1.5 dan 2, dan menyimpannya dalam persekitaran 4oC. Kepekatan pengesanan minimum kaedah kolorimetrik reagen Nessler dan kaedah asid salisilik-hipoklorit ialah 0.05mg/L dan 0.01mg/L (dikira dalam N). Apabila mengukur sampel air dengan kepekatan melebihi 0.2mg/L Apabila , kaedah isipadu (CJ/T75–1999) boleh digunakan. Untuk mendapatkan keputusan yang tepat, tidak kira kaedah analisis yang digunakan, sampel air mesti disuling terlebih dahulu semasa mengukur nitrogen ammonia.
Nilai pH sampel air mempunyai pengaruh yang besar terhadap penentuan ammonia. Jika nilai pH terlalu tinggi, beberapa sebatian organik yang mengandungi nitrogen akan ditukar kepada ammonia. Jika nilai pH terlalu rendah, sebahagian daripada ammonia akan kekal di dalam air semasa pemanasan dan penyulingan. Untuk mendapatkan keputusan yang tepat, sampel air hendaklah dilaraskan kepada neutral sebelum dianalisis. Jika sampel air terlalu berasid atau beralkali, nilai pH boleh dilaraskan kepada neutral dengan larutan natrium hidroksida 1mol/L atau larutan asid sulfurik 1mol/L. Kemudian tambah larutan penimbal fosfat untuk mengekalkan nilai pH pada 7.4, dan kemudian lakukan penyulingan. Selepas pemanasan, ammonia tersejat daripada air dalam keadaan gas. Pada masa ini, 0.01~0.02mol/L asid sulfurik cair (kaedah fenol-hipoklorit) atau 2% asid borik cair (kaedah reagen Nessler) digunakan untuk menyerapnya.
Bagi sesetengah sampel air dengan kandungan Ca2+ yang besar, selepas menambahkan larutan penimbal fosfat, Ca2+ dan PO43- menjana Ca3(PO43-)2 yang tidak larut dan membebaskan H+ dalam fosfat, yang menurunkan nilai pH. Jelas sekali, Ion lain yang boleh memendakan dengan fosfat juga boleh menjejaskan nilai pH sampel air semasa penyulingan yang dipanaskan. Dalam erti kata lain, untuk sampel air sedemikian, walaupun nilai pH dilaraskan kepada neutral dan larutan penimbal fosfat ditambah, nilai pH masih jauh lebih rendah daripada nilai yang dijangkakan. Oleh itu, untuk sampel air yang tidak diketahui, ukur nilai pH sekali lagi selepas penyulingan. Jika nilai pH bukan antara 7.2 dan 7.6, jumlah larutan penimbal perlu ditingkatkan. Secara amnya, 10 mL larutan penimbal fosfat perlu ditambah untuk setiap 250 mg kalsium.
24. Apakah penunjuk kualiti air yang mencerminkan kandungan sebatian yang mengandungi fosforus dalam air? Bagaimana mereka berkaitan?
Fosforus adalah salah satu unsur yang diperlukan untuk pertumbuhan organisma akuatik. Kebanyakan fosforus dalam air wujud dalam pelbagai bentuk fosfat, dan sejumlah kecil wujud dalam bentuk sebatian fosforus organik. Fosfat dalam air boleh dibahagikan kepada dua kategori: ortofosfat dan fosfat terkondensasi. Ortofosfat merujuk kepada fosfat yang wujud dalam bentuk PO43-, HPO42-, H2PO4-, dsb., manakala fosfat terkondensasi termasuk pirofosfat dan asid metafosforik. Garam dan fosfat polimer, seperti P2O74-, P3O105-, HP3O92-, (PO3)63-, dsb. Sebatian organophosphorus terutamanya termasuk fosfat, fosfat, pirofosfat, hipofosfat dan fosfat amina. Jumlah fosfat dan fosforus organik dipanggil jumlah fosforus dan juga merupakan penunjuk kualiti air yang penting.
Kaedah analisis jumlah fosforus (lihat GB 11893–89 untuk kaedah khusus) terdiri daripada dua langkah asas. Langkah pertama ialah menggunakan oksidan untuk menukarkan pelbagai bentuk fosforus dalam sampel air kepada fosfat. Langkah kedua ialah mengukur ortofosfat, dan kemudian terbalik Kira jumlah kandungan fosforus. Semasa operasi rawatan kumbahan rutin, kandungan fosfat kumbahan yang memasuki peranti rawatan biokimia dan efluen tangki pemendapan sekunder mesti dipantau dan diukur. Jika kandungan fosfat air yang masuk tidak mencukupi, sejumlah baja fosfat mesti ditambah untuk menambahnya; jika kandungan fosfat bagi efluen tangki pemendapan sekunder melebihi piawaian pelepasan peringkat pertama kebangsaan iaitu 0.5mg/L, langkah-langkah penyingkiran fosforus mesti dipertimbangkan.
25. Apakah langkah berjaga-jaga untuk penentuan fosfat?
Kaedah untuk mengukur fosfat ialah dalam keadaan berasid, fosfat dan ammonium molibdat menjana asid heteropoli fosmolibdenum, yang dikurangkan kepada kompleks biru (dirujuk sebagai molibdenum biru) menggunakan agen penurun klorida stannous atau asid askorbik. Kaedah CJ/T78–1999), anda juga boleh menggunakan bahan api beralkali untuk menghasilkan kompleks berwarna berbilang komponen untuk pengukuran spektrofotometri langsung.
Sampel air yang mengandungi fosforus tidak stabil dan sebaiknya dianalisis sebaik sahaja selepas pengumpulan. Jika analisis tidak dapat dijalankan dengan segera, tambahkan 40 mg merkuri klorida atau 1 mL asid sulfurik pekat kepada setiap liter sampel air untuk pengawetan, dan kemudian simpan dalam botol kaca coklat dan letakkan di dalam peti sejuk 4oC. Jika sampel air hanya digunakan untuk analisis jumlah fosforus, tiada rawatan pengawet diperlukan.
Oleh kerana fosfat boleh diserap pada dinding botol plastik, botol plastik tidak boleh digunakan untuk menyimpan sampel air. Semua botol kaca yang digunakan mesti dibilas dengan asid hidroklorik panas cair atau asid nitrik cair, dan kemudian dibilas beberapa kali dengan air suling.
26. Apakah pelbagai penunjuk yang mencerminkan kandungan bahan pepejal dalam air?
Bahan pepejal dalam kumbahan termasuk bahan terapung di permukaan air, bahan terampai di dalam air, bahan mendapan tenggelam ke dasar dan bahan pepejal terlarut dalam air. Objek terapung ialah kepingan besar atau zarah besar bendasing yang terapung di permukaan air dan mempunyai ketumpatan kurang daripada air. Bahan terampai ialah bendasing zarah kecil terampai di dalam air. Bahan mendapan ialah bendasing yang boleh mendap di dasar badan air selepas satu tempoh masa. Hampir semua kumbahan mengandungi bahan mendapan dengan komposisi kompleks. Bahan mendapan terutamanya terdiri daripada bahan organik dipanggil enap cemar, dan bahan mendapan terutamanya terdiri daripada bahan bukan organik dipanggil residu. Objek terapung biasanya sukar untuk diukur, tetapi beberapa bahan pepejal lain boleh diukur menggunakan penunjuk berikut.
Penunjuk yang mencerminkan jumlah kandungan pepejal dalam air ialah jumlah pepejal, atau jumlah pepejal. Mengikut keterlarutan pepejal dalam air, jumlah pepejal boleh dibahagikan kepada pepejal terlarut (Pepejal Terlarut, disingkat DS) dan pepejal terampai (Pepejal Terampa, disingkatkan SS). Mengikut sifat meruap pepejal dalam air, jumlah pepejal boleh dibahagikan kepada pepejal meruap (VS) dan pepejal tetap (FS, juga dipanggil abu). Antaranya, pepejal terlarut (DS) dan pepejal terampai (SS) boleh dibahagikan lagi kepada pepejal terlarut meruap, pepejal terlarut tidak meruap, pepejal terampai meruap, pepejal terampai tidak meruap dan penunjuk lain.


Masa siaran: Sep-28-2023