Analisis dalam loji rawatan kumbahan adalah kaedah operasi yang sangat penting. Keputusan analisis adalah asas untuk peraturan kumbahan. Oleh itu, ketepatan analisis adalah sangat menuntut. Ketepatan nilai analisis mesti dipastikan untuk memastikan operasi normal sistem adalah betul dan munasabah!
1. Penentuan permintaan oksigen kimia (CODcr)
Permintaan oksigen kimia: merujuk kepada jumlah oksidan yang digunakan apabila kalium dikromat digunakan sebagai oksidan untuk merawat sampel air di bawah asid kuat dan keadaan pemanasan, unitnya ialah mg/L. Di negara saya, kaedah kalium dikromat biasanya digunakan sebagai asas. ,
1. Prinsip kaedah
Dalam larutan berasid kuat, sejumlah kalium dikromat digunakan untuk mengoksidakan bahan penurun dalam sampel air. Lebihan kalium dikromat digunakan sebagai penunjuk dan larutan ammonium sulfat ferus digunakan untuk menitis kembali. Kira jumlah oksigen yang digunakan dengan mengurangkan bahan dalam sampel air berdasarkan jumlah ferus ammonium sulfat yang digunakan. ,
2. Instrumen
(1) Peranti refluks: peranti refluks semua kaca dengan kelalang kon 250ml (jika volum pensampelan melebihi 30ml, gunakan peranti refluks semua kaca dengan kelalang kon 500ml). ,
(2) Peranti pemanasan: plat pemanas elektrik atau relau elektrik berubah-ubah. ,
(3) 50ml asid titran. ,
3. Reagen
(1) Larutan piawai kalium dikromat (1/6=0.2500mol/L:) Timbang 12.258g kalium dikromat tulen gred standard atau unggul yang telah dikeringkan pada suhu 120°C selama 2 jam, larutkan dalam air, dan pindahkannya ke kelalang isipadu 1000ml. Cairkan sehingga tanda dan goncang dengan baik. ,
(2) Uji larutan penunjuk ferrousin: Timbang 1.485g phenanthroline, larutkan 0.695g ferus sulfat dalam air, cairkan kepada 100ml, dan simpan dalam botol coklat. ,
(3) Larutan piawai ferus ammonium sulfat: Timbang 39.5g ferus ammonium sulfat dan larutkan dalam air. Sambil kacau, masukkan 20ml asid sulfurik pekat secara perlahan-lahan. Selepas menyejukkan, pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000ml, tambah air untuk mencairkan sehingga tanda, dan goncang dengan baik. Sebelum digunakan, kalibrasi dengan larutan piawai kalium dikromat. ,
Kaedah penentukuran: Serap dengan tepat 10.00ml larutan piawai kalium dikromat dan 500ml kelalang Erlenmeyer, tambah air untuk mencairkan kepada kira-kira 110ml, tambah perlahan-lahan 30ml asid sulfurik pekat, dan gaul. Selepas menyejukkan, tambahkan tiga titis larutan penunjuk ferrolin (kira-kira 0.15ml) dan titrasi dengan ferus ammonium sulfat. Warna larutan berubah daripada kuning kepada biru-hijau kepada perang kemerahan dan merupakan titik akhir. ,
C[(NH4)2Fe(SO4)2]=0.2500×10.00/V
Dalam formula, c—kepekatan larutan piawai ammonium sulfat ferus (mol/L); V—dos larutan pentitratan piawai ammonium sulfat (ml). ,
(4) Asid sulfurik-larutan sulfat perak: Tambah 25g perak sulfat kepada 2500ml asid sulfurik pekat. Biarkan selama 1-2 hari dan goncang dari semasa ke semasa untuk larut (jika tiada bekas 2500ml, tambah 5g perak sulfat kepada 500ml asid sulfurik pekat). ,
(5) Mercury sulfate: kristal atau serbuk. ,
4. Perkara yang perlu diberi perhatian
(1) Jumlah maksimum ion klorida yang boleh dikomplekskan menggunakan 0.4g merkuri sulfat boleh mencapai 40mL. Sebagai contoh, jika sampel air 20.00mL diambil, ia boleh kompleks sampel air dengan kepekatan ion klorida maksimum 2000mg/L. Jika kepekatan ion klorida adalah rendah, anda boleh menambah kurang merkuri sulfat untuk mengekalkan merkuri sulfat: ion klorida = 10:1 (W/W). Jika sejumlah kecil merkuri klorida memendakan, ia tidak menjejaskan pengukuran. ,
(2) Isipadu penyingkiran sampel air boleh berada dalam julat 10.00-50.00mL, tetapi dos dan kepekatan reagen boleh diselaraskan dengan sewajarnya untuk mendapatkan hasil yang memuaskan. ,
(3) Bagi sampel air dengan permintaan oksigen kimia kurang daripada 50mol/L, ia hendaklah 0.0250mol/L larutan piawai kalium dikromat. Apabila belakang menitis, gunakan larutan piawai ammonium sulfat ferus 0.01/L. ,
(4) Selepas sampel air dipanaskan dan direfluks, jumlah baki kalium dikromat dalam larutan hendaklah 1/5-4/5 daripada jumlah kecil yang ditambah. ,
(5) Apabila menggunakan larutan piawai kalium hidrogen phthalate untuk menguji kualiti dan teknologi operasi reagen, kerana CODCr teori per gram kalium hidrogen ftalat ialah 1.167g, larutkan 0.4251L kalium hidrogen ftalat dan air suling dua kali. , pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000mL, dan cairkan sehingga tanda dengan air suling dua kali untuk menjadikannya larutan standard CODCr 500mg/L. Baru disediakan apabila digunakan. ,
(6) Keputusan pengukuran CODCr harus mengekalkan tiga angka bererti. ,
(7) Dalam setiap eksperimen, larutan pentitratan piawai ammonium sulfat ferus harus ditentukur, dan perhatian khusus harus diberikan kepada perubahan kepekatannya apabila suhu bilik tinggi. ,
5. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil sama rata. ,
(2) Ambil 3 kelalang Erlenmeyer mulut tanah, bernombor 0, 1, dan 2; tambahkan 6 biji kaca pada setiap satu daripada 3 kelalang Erlenmeyer. ,
(3) Tambah 20 mL air suling ke dalam kelalang Erlenmeyer No. 0 (gunakan pipet lemak); tambah 5 mL sampel air suapan ke dalam kelalang Erlenmeyer No. 1 (gunakan pipet 5 mL, dan gunakan air suapan untuk membilas pipet). tiub 3 kali), kemudian tambah 15 mL air suling (gunakan pipet lemak); tambah 20 mL sampel efluen ke dalam kelalang Erlenmeyer No. 2 (gunakan pipet lemak, bilas pipet 3 kali dengan air yang masuk ). ,
(4) Tambah 10 mL larutan bukan piawai kalium dikromat kepada setiap 3 kelalang Erlenmeyer (gunakan pipet larutan bukan piawai kalium dikromat 10 mL, dan bilas pipet 3 dengan larutan bukan piawai kalium dikromat) Kadar kedua) . ,
(5) Letakkan kelalang Erlenmeyer pada relau pelbagai guna elektronik, kemudian buka paip air paip untuk mengisi tiub pemeluwap dengan air (jangan buka paip terlalu besar, berdasarkan pengalaman). ,
(6) Tambah 30 mL perak sulfat (menggunakan silinder penyukat kecil 25 mL) ke dalam tiga kelalang Erlenmeyer dari bahagian atas tiub pemeluwap, dan kemudian goncangkan ketiga-tiga kelalang Erlenmeyer itu sama rata. ,
(7) Palamkan relau serba guna elektronik, mulakan pemasaan dari mendidih, dan panaskan selama 2 jam. ,
(8) Selepas pemanasan selesai, cabut plag relau pelbagai guna elektronik dan biarkan ia sejuk untuk satu tempoh masa (berapa lama bergantung pada pengalaman). ,
(9) Tambah 90 mL air suling dari bahagian atas tiub pemeluwap ke tiga kelalang Erlenmeyer (sebab untuk menambah air suling: 1. Tambah air daripada tiub pemeluwap untuk membenarkan sampel air sisa pada dinding dalam pemeluwap tiub untuk mengalir ke dalam kelalang Erlenmeyer semasa proses pemanasan untuk mengurangkan ralat .2 Tambah sejumlah air suling untuk membuat tindak balas warna semasa proses titrasi lebih jelas). ,
(10) Selepas menambah air suling, haba akan dibebaskan. Keluarkan kelalang Erlenmeyer dan sejukkan. ,
(11) Selepas menyejukkan sepenuhnya, tambahkan 3 titis penunjuk ferus ujian kepada setiap satu daripada tiga kelalang Erlenmeyer, dan kemudian goncang ketiga-tiga kelalang Erlenmeyer itu sama rata. ,
(12) Titrasi dengan ferus ammonium sulfat. Warna larutan berubah daripada kuning kepada biru-hijau kepada coklat kemerahan sebagai titik akhir. (Perhatikan penggunaan buret automatik sepenuhnya. Selepas pentitratan, ingat untuk membaca dan menaikkan paras cecair buret automatik ke paras tertinggi sebelum meneruskan ke pentitratan seterusnya). ,
(13) Catatkan bacaan dan hitung hasilnya. ,
2. Penentuan permintaan oksigen biokimia (BOD5)
Kumbahan domestik dan air sisa industri mengandungi sejumlah besar pelbagai bahan organik. Apabila ia mencemarkan air, bahan organik ini akan menggunakan sejumlah besar oksigen terlarut apabila terurai di dalam badan air, sekali gus memusnahkan keseimbangan oksigen dalam badan air dan merosot kualiti air. Kekurangan oksigen dalam badan air menyebabkan kematian ikan dan hidupan akuatik yang lain. ,
Komposisi bahan organik yang terkandung dalam badan air adalah kompleks, dan sukar untuk menentukan komponennya satu demi satu. Orang ramai sering menggunakan oksigen yang digunakan oleh bahan organik dalam air dalam keadaan tertentu untuk secara tidak langsung mewakili kandungan bahan organik dalam air. Permintaan oksigen biokimia adalah penunjuk penting jenis ini. ,
Kaedah klasik untuk mengukur permintaan oksigen biokimia ialah kaedah inokulasi pencairan. ,
Sampel air untuk mengukur permintaan oksigen biokimia hendaklah diisi dan dimeterai dalam botol apabila dikumpulkan. Simpan pada suhu 0-4 darjah Celsius. Secara amnya, analisis perlu dilakukan dalam masa 6 jam. Jika pengangkutan jarak jauh diperlukan. Walau apa pun, masa penyimpanan tidak boleh melebihi 24 jam. ,
1. Prinsip kaedah
Permintaan oksigen biokimia merujuk kepada jumlah oksigen terlarut yang digunakan dalam proses biokimia mikroorganisma yang menguraikan bahan boleh teroksida tertentu, terutamanya bahan organik, di dalam air dalam keadaan tertentu. Keseluruhan proses pengoksidaan biologi mengambil masa yang lama. Sebagai contoh, apabila dikultur pada 20 darjah Celsius, ia mengambil masa lebih daripada 100 hari untuk menyelesaikan proses tersebut. Pada masa ini, ia biasanya ditetapkan di dalam dan di luar negara untuk mengeram selama 5 hari pada suhu 20 tambah atau tolak 1 darjah Celsius, dan mengukur oksigen terlarut sampel sebelum dan selepas pengeraman. Perbezaan antara keduanya ialah nilai BOD5, dinyatakan dalam miligram/liter oksigen. ,
Bagi sesetengah air permukaan dan kebanyakan air sisa industri, kerana ia mengandungi banyak bahan organik, ia perlu dicairkan sebelum kultur dan pengukuran untuk mengurangkan kepekatannya dan memastikan oksigen terlarut yang mencukupi. Tahap pencairan hendaklah sedemikian rupa sehingga oksigen terlarut yang digunakan dalam kultur lebih besar daripada 2 mg/L, dan baki oksigen terlarut adalah lebih daripada 1 mg/L. ,
Untuk memastikan oksigen terlarut yang mencukupi selepas sampel air dicairkan, air yang dicairkan biasanya diudara dengan udara, supaya oksigen terlarut dalam air yang dicairkan hampir kepada tepu. Sejumlah nutrien tak organik dan bahan penimbal juga perlu ditambah ke dalam air pencairan untuk memastikan pertumbuhan mikroorganisma. ,
Bagi air sisa industri yang mengandungi sedikit atau tiada mikroorganisma, termasuk air sisa berasid, air sisa beralkali, air sisa suhu tinggi atau air sisa berklorin, inokulasi hendaklah dijalankan semasa mengukur BOD5 untuk memperkenalkan mikroorganisma yang boleh mengurai bahan organik dalam air sisa. Apabila terdapat bahan organik dalam air buangan yang sukar didegradasi oleh mikroorganisma dalam kumbahan domestik am pada kelajuan normal atau mengandungi bahan yang sangat toksik, mikroorganisma yang dijinakkan hendaklah dimasukkan ke dalam sampel air untuk inokulasi. Kaedah ini sesuai untuk penentuan sampel air dengan BOD5 lebih besar daripada atau sama dengan 2mg/L, dan maksimum tidak melebihi 6000mg/L. Apabila BOD5 sampel air lebih besar daripada 6000mg/L, ralat tertentu akan berlaku akibat pencairan. ,
2. Instrumen
(1) Inkubator suhu malar
(2) 5-20L botol kaca mulut sempit. ,
(3)1000——2000ml silinder penyukat
(4) Rod kacau kaca: Panjang rod hendaklah 200mm lebih panjang daripada ketinggian silinder penyukat yang digunakan. Plat getah keras dengan diameter lebih kecil daripada bahagian bawah silinder penyukat dan beberapa lubang kecil dipasang pada bahagian bawah rod. ,
(5) Botol oksigen terlarut: antara 250ml dan 300ml, dengan penyumbat kaca tanah dan mulut berbentuk loceng untuk pengedap bekalan air. ,
(6) Sifon, digunakan untuk mengambil sampel air dan menambah air pencairan. ,
3. Reagen
(1) Larutan penimbal fosfat: Larutkan 8.5 kalium dihidrogen fosfat, 21.75g dipotassium hidrogen fosfat, 33.4 natrium hidrogen fosfat heptahidrat dan 1.7g ammonium klorida dalam air dan cairkan kepada 1000ml. pH larutan ini hendaklah 7.2
(2) Larutan magnesium sulfat: Larutkan 22.5g magnesium sulfat heptahidrat dalam air dan cairkan kepada 1000ml. ,
(3) Larutan kalsium klorida: Larutkan 27.5% kalsium klorida kontang dalam air dan cairkan kepada 1000ml. ,
(4) Larutan ferik klorida: Larutkan 0.25g ferik klorida heksahidrat dalam air dan cairkan kepada 1000ml. ,
(5) Larutan asid hidroklorik: Larutkan 40ml asid hidroklorik dalam air dan cairkan kepada 1000ml.
(6) Larutan natrium hidroksida: Larutkan 20g natrium hidroksida dalam air dan cairkan kepada 1000ml
(7) Larutan natrium sulfit: Larutkan 1.575g natrium sulfit dalam air dan cairkan kepada 1000ml. Penyelesaian ini tidak stabil dan perlu disediakan setiap hari. ,
(8) Larutan standard asid glukosa-glutamat: Selepas mengeringkan glukosa dan asid glutamat pada 103 darjah Celsius selama 1 jam, timbang 150ml setiap satu dan larutkan dalam air, pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000ml dan cairkan sehingga tanda, dan gaul rata . Sediakan penyelesaian standard ini sebelum digunakan. ,
(9) Air pencairan: Nilai pH air pencairan hendaklah 7.2, dan BOD5nya hendaklah kurang daripada 0.2ml/L. ,
(10) Penyelesaian inokulasi: Secara amnya, kumbahan domestik digunakan, dibiarkan pada suhu bilik selama sehari dan malam, dan supernatan digunakan. ,
(11) Air pencairan inokulasi: Ambil jumlah larutan inokulasi yang sesuai, tambahkan ke dalam air pencairan, dan gaul rata. Jumlah larutan inokulasi yang ditambahkan setiap liter air yang dicairkan ialah 1-10ml kumbahan domestik; atau 20-30ml eksudat tanah permukaan; nilai pH air pencairan inokulasi hendaklah 7.2. Nilai BOD hendaklah antara 0.3-1.0 mg/L. Air pencairan inokulasi hendaklah digunakan sejurus selepas penyediaan. ,
4. Pengiraan
1. Sampel air dikultur terus tanpa pencairan
BOD5(mg/L)=C1-C2
Dalam formula: C1——kepekatan oksigen terlarut sampel air sebelum kultur (mg/L);
C2——Kepekatan oksigen terlarut yang tinggal (mg/L) selepas sampel air diinkubasi selama 5 hari. ,
2. Sampel air dikultur selepas pencairan
BOD5(mg/L)=[(C1-C2)—(B1-B2)f1]∕f2
Dalam formula: C1——kepekatan oksigen terlarut sampel air sebelum kultur (mg/L);
C2——Kepekatan oksigen terlarut yang tinggal (mg/L) selepas 5 hari pengeraman sampel air;
B1——Kepekatan oksigen terlarut air pencairan (atau air pencairan inokulasi) sebelum kultur (mg/L);
B2——Kepekatan oksigen terlarut air pencairan (atau air pencairan inokulasi) selepas kultur (mg/L);
f1——Kadaran air pencairan (atau air pencairan inokulasi) dalam medium kultur;
f2——Kadaran sampel air dalam medium kultur. ,
B1——Oksigen terlarut air pencairan sebelum kultur;
B2——Oksigen terlarut air pencairan selepas penanaman;
f1——Kadaran air pencairan dalam medium kultur;
f2——Kadaran sampel air dalam medium kultur. ,
Nota: Pengiraan f1 dan f2: Contohnya, jika nisbah pencairan medium kultur ialah 3%, iaitu 3 bahagian sampel air dan 97 bahagian air pencairan, maka f1=0.97 dan f2=0.03. ,
5. Perkara yang perlu diberi perhatian
(1) Proses pengoksidaan biologi bahan organik dalam air boleh dibahagikan kepada dua peringkat. Peringkat pertama ialah pengoksidaan karbon dan hidrogen dalam bahan organik untuk menghasilkan karbon dioksida dan air. Peringkat ini dipanggil peringkat karbonisasi. Ia mengambil masa kira-kira 20 hari untuk melengkapkan peringkat pengkarbonan pada 20 darjah Celsius. Pada peringkat kedua, bahan yang mengandungi nitrogen dan sebahagian daripada nitrogen dioksidakan kepada nitrit dan nitrat, yang dipanggil peringkat nitrifikasi. Ia mengambil masa kira-kira 100 hari untuk menyelesaikan peringkat nitrifikasi pada 20 darjah Celsius. Oleh itu, apabila mengukur BOD5 sampel air, nitrifikasi secara amnya tidak penting atau tidak berlaku sama sekali. Walau bagaimanapun, efluen dari tangki rawatan biologi mengandungi sejumlah besar bakteria nitrifikasi. Oleh itu, apabila mengukur BOD5, permintaan oksigen beberapa sebatian yang mengandungi nitrogen turut disertakan. Untuk sampel air tersebut, perencat nitrifikasi boleh ditambah untuk menghalang proses nitrifikasi. Untuk tujuan ini, 1 ml propilena tiourea dengan kepekatan 500 mg/L atau sejumlah 2-klorozon-6-trikloromethyldine tetap pada natrium klorida boleh ditambah kepada setiap liter sampel air cair untuk membuat TCMP pada Kepekatan dalam sampel yang dicairkan adalah lebih kurang 0.5 mg/L. ,
(2) Barang kaca hendaklah dibersihkan dengan teliti. Mula-mula rendam dan bersihkan dengan detergen, kemudian rendam dengan asid hidroklorik cair, dan akhir sekali basuh dengan air paip dan air suling. ,
(3) Untuk memeriksa kualiti air pencairan dan larutan inokulum, serta tahap operasi juruteknik makmal, cairkan 20ml larutan standard asid glukosa-glutamat dengan air pencairan inokulasi kepada 1000ml, dan ikuti langkah-langkah untuk mengukur BOD5. Nilai BOD5 yang diukur hendaklah antara 180-230mg/L. Jika tidak, semak sama ada terdapat sebarang masalah dengan kualiti larutan inokulum, air pencairan atau teknik pengendalian. ,
(4) Apabila faktor pencairan sampel air melebihi 100 kali, ia hendaklah terlebih dahulu dicairkan dengan air dalam kelalang volumetrik, dan kemudian jumlah yang sesuai perlu diambil untuk budaya pencairan akhir. ,
3. Penentuan pepejal terampai (SS)
Pepejal terampai mewakili jumlah bahan pepejal yang tidak terlarut dalam air. ,
1. Prinsip kaedah
Lengkung pengukuran terbina dalam, dan penyerapan sampel pada panjang gelombang tertentu ditukar kepada nilai kepekatan parameter yang akan diukur, dan dipaparkan pada skrin LCD. ,
2. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil sama rata. ,
(2) Ambil 1 tiub kolorimetrik dan tambah 25 mL sampel air yang masuk, dan kemudian tambah air suling pada tanda (kerana SS air yang masuk adalah besar, jika tidak dicairkan, ia mungkin melebihi had maksimum penguji pepejal terampai) had. , menjadikan keputusan tidak tepat. Sudah tentu, isipadu pensampelan air yang masuk tidak tetap. Jika air yang masuk terlalu kotor, ambil 10mL dan tambah air suling pada skala). ,
(3) Hidupkan penguji pepejal terampai, tambahkan air suling kepada 2/3 daripada kotak kecil yang serupa dengan kuvet, keringkan dinding luar, tekan butang pemilihan sambil menggoncang, kemudian masukkan penguji pepejal terampai ke dalamnya dengan cepat, dan kemudian tekan Tekan kekunci membaca. Jika ia bukan sifar, tekan kekunci jelas untuk mengosongkan instrumen (hanya ukur sekali). ,
(4) Ukur air yang masuk SS: Tuangkan sampel air yang masuk ke dalam tiub kolorimetrik ke dalam kotak kecil dan bilas tiga kali, kemudian tambah sampel air yang masuk kepada 2/3, keringkan dinding luar, dan tekan kekunci pemilihan sambil bergegar. Kemudian masukkan dengan cepat ke dalam penguji pepejal terampai, kemudian tekan butang bacaan, ukur tiga kali, dan hitung nilai purata. ,
(5) Sukat air SS: Goncangkan sampel air sama rata dan bilas kotak kecil tiga kali...(Kaedahnya sama seperti di atas)
3. Pengiraan
Keputusan air masuk SS ialah: nisbah pencairan * bacaan sampel air masuk yang diukur. Hasil SS air keluar adalah secara langsung bacaan instrumen sampel air yang disukat.
4. Penentuan jumlah fosforus (TP)
1. Prinsip kaedah
Di bawah keadaan berasid, ortofosfat bertindak balas dengan ammonium molibdat dan kalium antimonil tartrat untuk membentuk asid heteropoli fosomolibdenum, yang dikurangkan oleh agen pengurangan asid askorbik dan menjadi kompleks biru, biasanya disepadukan dengan phosphomolybdenum biru. ,
Kepekatan minimum yang boleh dikesan bagi kaedah ini ialah 0.01mg/L (kepekatan sepadan dengan penyerapan A=0.01); had atas penentuan ialah 0.6mg/L. Ia boleh digunakan untuk analisis ortofosfat dalam air bawah tanah, kumbahan domestik dan air sisa industri daripada bahan kimia harian, baja fosfat, rawatan fosfat permukaan logam bermesin, racun perosak, keluli, coking dan industri lain. ,
2. Instrumen
Spektrofotometer
3. Reagen
(1)1+1 asid sulfurik. ,
(2) 10% (m/V) larutan asid askorbik: Larutkan 10g asid askorbik dalam air dan cairkan kepada 100ml. Penyelesaiannya disimpan dalam botol kaca coklat dan stabil selama beberapa minggu di tempat yang sejuk. Jika warna menjadi kuning, buang dan campurkan semula. ,
(3) Larutan molibdat: Larutkan 13g ammonium molibdat [(NH4)6Mo7O24˙4H2O] dalam 100ml air. Larutkan 0.35g kalium antimonil tartrat [K(SbO)C4H4O6˙1/2H2O] dalam 100ml air. Di bawah kacau berterusan, masukkan larutan ammonium molibdat secara perlahan kepada 300ml (1+1) asid sulfurik, tambah larutan kalium antimoni tartrat dan gaul rata. Simpan reagen dalam botol kaca coklat di tempat yang sejuk. Stabil sekurang-kurangnya 2 bulan. ,
(4) Larutan pampasan warna kekeruhan: Campurkan dua isipadu (1+1) asid sulfurik dan satu isipadu larutan asid askorbik 10% (m/V). Penyelesaian ini disediakan pada hari yang sama. ,
(5) Larutan stok fosfat: Kalium dihidrogen fosfat kering (KH2PO4) pada 110°C selama 2 jam dan biarkan sejuk dalam desikator. Timbang 0.217g, larutkan dalam air, dan pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000ml. Tambah 5ml (1+1) asid sulfurik dan cairkan dengan air hingga tanda. Larutan ini mengandungi 50.0ug fosforus setiap mililiter. ,
(6) Larutan piawai fosfat: Ambil 10.00ml larutan stok fosfat ke dalam kelalang volumetrik 250ml, dan cairkan sehingga tanda dengan air. Larutan ini mengandungi 2.00ug fosforus setiap mililiter. Disediakan untuk kegunaan segera. ,
4. Langkah-langkah pengukuran (hanya mengambil ukuran sampel air masuk dan keluar sebagai contoh)
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil dengan baik (sampel air yang diambil dari kolam biokimia hendaklah digoncang dengan baik dan dibiarkan untuk tempoh masa untuk mengambil supernatan). ,
(2) Ambil 3 tiub skala tersumbat, tambah air suling ke tiub skala tersumbat pertama ke garisan skala atas; tambah 5mL sampel air ke tiub skala tersumbat kedua, dan kemudian tambah air suling ke garisan skala atas; tiub skala penyumbat ketiga Tiub bergraduat palam pendakap
Rendam dalam asid hidroklorik selama 2 jam, atau gosok dengan detergen bebas fosfat. ,
(3) Kuvet hendaklah direndam dalam asid nitrik cair atau larutan pencuci asid kromik seketika selepas digunakan untuk mengeluarkan pewarna biru molibdenum yang terjerap. ,
5. Penentuan jumlah nitrogen (TN)
1. Prinsip kaedah
Dalam larutan akueus melebihi 60°C, kalium persulfat terurai mengikut formula tindak balas berikut untuk menghasilkan ion hidrogen dan oksigen. K2S2O8+H2O→2KHSO4+1/2O2KHSO4→K++HSO4_HSO4→H++SO42-
Tambah natrium hidroksida untuk meneutralkan ion hidrogen dan melengkapkan penguraian kalium persulfat. Di bawah keadaan sederhana beralkali 120 ℃-124 ℃, menggunakan kalium persulfat sebagai pengoksida, bukan sahaja nitrogen ammonia dan nitrogen nitrit dalam sampel air boleh dioksidakan menjadi nitrat, tetapi juga kebanyakan sebatian nitrogen organik dalam sampel air boleh teroksida menjadi Nitrat. Kemudian gunakan spektrofotometri ultraungu untuk mengukur penyerapan pada panjang gelombang masing-masing 220nm dan 275nm, dan kirakan penyerapan nitrogen nitrat mengikut formula berikut: A=A220-2A275 untuk mengira jumlah kandungan nitrogen. Pekali serapan molarnya ialah 1.47×103
2. Gangguan dan penyingkiran
(1) Apabila sampel air mengandungi ion kromium heksavalen dan ion ferik, 1-2 ml larutan hidroksilamin hidroklorida 5% boleh ditambah untuk menghapuskan pengaruhnya terhadap pengukuran. ,
(2) Ion iodida dan ion bromida mengganggu penentuan. Tiada gangguan apabila kandungan ion iodida adalah 0.2 kali ganda jumlah kandungan nitrogen. Tiada gangguan apabila kandungan ion bromida adalah 3.4 kali ganda jumlah kandungan nitrogen. ,
(3) Pengaruh karbonat dan bikarbonat ke atas penentuan boleh dihapuskan dengan menambahkan sejumlah asid hidroklorik. ,
(4) Sulfat dan klorida tidak mempunyai kesan ke atas penentuan. ,
3. Skop penggunaan kaedah
Kaedah ini amat sesuai untuk penentuan jumlah nitrogen dalam tasik, takungan dan sungai. Had pengesanan yang lebih rendah kaedah ialah 0.05 mg/L; had atas penentuan ialah 4 mg/L. ,
4. Instrumen
(1) Spektrofotometer UV. ,
(2) Pensteril stim tekanan atau periuk tekanan isi rumah. ,
(3) Tiub kaca dengan penyumbat dan mulut tanah. ,
5. Reagen
(1) Air tanpa ammonia, tambahkan 0.1ml asid sulfurik pekat setiap liter air dan suling. Kumpulkan efluen dalam bekas kaca. ,
(2) 20% (m/V) natrium hidroksida: Timbang 20g natrium hidroksida, larut dalam air tanpa ammonia, dan cairkan kepada 100ml. ,
(3) Larutan kalium persulfat beralkali: Timbang 40g kalium persulfat dan 15g natrium hidroksida, larutkan dalam air tanpa ammonia, dan cairkan kepada 1000ml. Penyelesaiannya disimpan dalam botol polietilena dan boleh disimpan selama satu minggu. ,
(4)1+9 asid hidroklorik. ,
(5) Larutan piawai kalium nitrat: a. Larutan stok standard: Timbang 0.7218g kalium nitrat yang telah dikeringkan pada suhu 105-110°C selama 4 jam, larutkan dalam air bebas ammonia, dan pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000ml untuk menyesuaikan kepada isipadu. Larutan ini mengandungi 100 mg nitrogen nitrat per ml. Tambah 2ml kloroform sebagai agen pelindung dan ia akan stabil selama sekurang-kurangnya 6 bulan. b. Larutan piawai kalium nitrat: Cairkan larutan stok 10 kali dengan air bebas ammonia. Larutan ini mengandungi 10 mg nitrogen nitrat per ml. ,
6. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil sama rata. ,
(2) Ambil tiga tiub kolorimetrik 25mL (perhatikan bahawa ia bukan tiub kolorimetrik yang besar). Tambah air suling ke tiub kolorimetrik pertama dan tambahkannya ke garis skala bawah; tambah 1mL sampel air masuk ke tiub kolorimetrik kedua, dan kemudian tambah air suling ke garisan skala bawah; tambahkan 2mL sampel air keluar ke dalam tiub kolorimetrik ketiga, dan kemudian tambahkan air suling kepadanya. Tambahkan pada tanda semak bawah. ,
(3) Tambah 5 mL kalium persulfat asas ke dalam tiga tiub kolorimetrik masing-masing.
(4) Masukkan tiga tiub kolorimetrik ke dalam bikar plastik, dan kemudian panaskan dalam periuk tekanan. Menjalankan penghadaman. ,
(5) Selepas dipanaskan, keluarkan kain kasa dan biarkan sejuk secara semula jadi. ,
(6) Selepas menyejukkan, tambah 1 mL asid hidroklorik 1+9 kepada setiap tiga tiub kolorimetrik. ,
(7) Tambah air suling ke setiap tiga tiub kolorimetrik sehingga tanda atas dan goncang dengan baik. ,
(8) Gunakan dua panjang gelombang dan ukur dengan spektrofotometer. Mula-mula, gunakan kuvet kuarza 10mm dengan panjang gelombang 275nm (lebih tua sedikit) untuk mengukur sampel air kosong, air masuk dan air keluar dan mengiranya; kemudian gunakan kuvet kuarza 10mm dengan panjang gelombang 220nm (lebih tua sedikit) untuk mengukur sampel air kosong, masuk dan keluar. Ambil masuk dan keluar sampel air dan kirakannya. ,
(9) Keputusan pengiraan. ,
6. Penentuan nitrogen ammonia (NH3-N)
1. Prinsip kaedah
Larutan alkali merkuri dan kalium bertindak balas dengan ammonia untuk membentuk sebatian koloid berwarna coklat kemerahan muda. Warna ini mempunyai penyerapan yang kuat pada julat panjang gelombang yang luas. Biasanya panjang gelombang yang digunakan untuk pengukuran adalah dalam julat 410-425nm. ,
2. Pemeliharaan sampel air
Sampel air dikumpulkan dalam botol polietilena atau botol kaca dan harus dianalisis secepat mungkin. Jika perlu, tambah asid sulfurik ke dalam sampel air untuk mengasidkannya kepada pH<2, dan simpan pada suhu 2-5°C. Sampel berasid perlu diambil untuk mengelakkan penyerapan ammonia dalam udara dan pencemaran. ,
3. Gangguan dan penyingkiran
Sebatian organik seperti amina alifatik, amina aromatik, aldehid, aseton, alkohol dan amina nitrogen organik, serta ion tak organik seperti besi, mangan, magnesium dan sulfur, menyebabkan gangguan akibat penghasilan warna atau kekeruhan yang berbeza. Warna dan kekeruhan air juga mempengaruhi Colorimetric. Untuk tujuan ini, pemberbukuan, pemendapan, penapisan atau prarawatan penyulingan diperlukan. Bahan pengganggu mengurangkan meruap juga boleh dipanaskan di bawah keadaan berasid untuk menghilangkan gangguan dengan ion logam, dan jumlah agen pelekat yang sesuai juga boleh ditambah untuk menghapuskannya. ,
4. Skop penggunaan kaedah
Kepekatan terendah yang boleh dikesan bagi kaedah ini ialah 0.025 mg/l (kaedah fotometrik), dan had atas penentuan ialah 2 mg/l. Menggunakan kolorimetri visual, kepekatan terendah yang boleh dikesan ialah 0.02 mg/l. Selepas prarawatan yang sesuai bagi sampel air, kaedah ini boleh digunakan untuk air permukaan, air bawah tanah, air sisa industri dan kumbahan domestik. ,
5. Instrumen
(1) Spektrofotometer. ,
(2)meter PH
6. Reagen
Semua air yang digunakan untuk menyediakan reagen hendaklah bebas ammonia. ,
(1) Reagen Nessler
Anda boleh memilih salah satu kaedah berikut untuk menyediakan:
1. Timbang 20g kalium iodida dan larutkan dalam kira-kira 25ml air. Masukkan serbuk kristal merkuri diklorida (HgCl2) (kira-kira 10g) dalam bahagian kecil sambil dikacau. Apabila mendakan vermilion muncul dan sukar untuk larut, sudah tiba masanya untuk menambah dioksida tepu setitik. Larutan merkuri dan kacau sebati. Apabila mendakan vermilion muncul dan tidak lagi larut, hentikan penambahan larutan merkuri klorida. ,
Timbang lagi 60g kalium hidroksida dan larutkan dalam air, dan cairkan kepada 250ml. Selepas menyejukkan ke suhu bilik, perlahan-lahan tuangkan larutan di atas ke dalam larutan kalium hidroksida sambil kacau, cairkan dengan air hingga 400ml, dan gaul rata. Biarkan semalaman, pindahkan supernatan ke botol polietilena, dan simpan dengan penyumbat yang ketat. ,
2. Timbang 16g natrium hidroksida, larutkan dalam 50ml air, dan sejukkan sepenuhnya pada suhu bilik. ,
Timbang lagi 7g kalium iodida dan 10g iodida merkuri (HgI2) dan larutkan dalam air. Kemudian perlahan-lahan masukkan larutan ini ke dalam larutan natrium hidroksida sambil kacau, cairkan dengan air hingga 100ml, simpan dalam botol polietilena, dan pastikan ia tertutup rapat. ,
(2) Larutan asid natrium kalium
Timbang 50g kalium natrium tartrat (KNaC4H4O6.4H2O) dan larutkan dalam 100ml air, panaskan dan rebus untuk mengeluarkan ammonia, sejuk dan larut hingga 100ml. ,
(3) Penyelesaian stok standard ammonium
Timbang 3.819g ammonium klorida (NH4Cl) yang telah dikeringkan pada suhu 100 darjah Celcius, larutkan dalam air, pindahkan ke dalam kelalang volumetrik 1000ml, dan cairkan sehingga tanda. Larutan ini mengandungi 1.00mg ammonia nitrogen per ml. ,
(4) Larutan piawai ammonium
Pipet 5.00ml larutan stok standard amina ke dalam kelalang volumetrik 500ml dan cairkan dengan air hingga tanda. Larutan ini mengandungi 0.010mg ammonia nitrogen per ml. ,
7. Pengiraan
Cari kandungan nitrogen ammonia (mg) daripada lengkung penentukuran
Nitrogen ammonia (N, mg/l)=m/v*1000
Dalam formula, m – jumlah ammonia nitrogen yang ditemui daripada penentukuran (mg), V – isipadu sampel air (ml). ,
8. Perkara yang perlu diberi perhatian
(1) Nisbah natrium iodida dan kalium iodida mempunyai pengaruh yang besar terhadap sensitiviti tindak balas warna. Mendakan yang terbentuk selepas berehat hendaklah dikeluarkan. ,
(2) Kertas penapis selalunya mengandungi sejumlah kecil garam ammonium, jadi pastikan anda mencucinya dengan air bebas ammonia apabila menggunakannya. Semua barangan kaca hendaklah dilindungi daripada pencemaran ammonia dalam udara makmal. ,
9. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil sama rata. ,
(2) Tuangkan sampel air masuk dan sampel air keluar ke dalam bikar 100mL masing-masing. ,
(3) Tambah 1 mL 10% zink sulfat dan 5 titis natrium hidroksida masing-masing ke dalam dua bikar, dan kacau dengan dua batang kaca. ,
(4) Biarkan selama 3 minit dan kemudian mula menapis. ,
(5) Tuangkan sampel air berdiri ke dalam corong penapis. Selepas tapisan, tuangkan turasan ke dalam bikar bawah. Kemudian gunakan bikar ini untuk mengumpul sampel air yang tinggal di dalam corong. Sehingga penapisan selesai, tuangkan turasan ke dalam bikar bawah sekali lagi. Tuangkan turasan. (Dengan kata lain, gunakan turasan daripada satu corong untuk mencuci bikar dua kali)
(6) Tapis sampel air yang tinggal di dalam bikar masing-masing. ,
(7) Ambil 3 tiub kolorimetrik. Tambah air suling ke tiub kolorimetrik pertama dan tambah pada skala; tambah 3–5mL turasan sampel air masuk ke tiub kolorimetrik kedua, dan kemudian tambah air suling pada skala; tambahkan 2mL turasan sampel air keluar ke dalam tiub kolorimetrik ketiga. Kemudian masukkan air suling ke tanda. (Jumlah turasan sampel air yang masuk dan keluar tidak tetap)
(8) Tambah 1 mL kalium natrium tartrat dan 1.5 mL reagen Nessler ke dalam tiga tiub kolorimetrik masing-masing. ,
(9) Goncang sebati dan masa selama 10 minit. Gunakan spektrofotometer untuk mengukur, menggunakan panjang gelombang 420nm dan kuvet 20mm. Kira. ,
(10) Keputusan pengiraan. ,
7. Penentuan nitrogen nitrat (NO3-N)
1. Prinsip kaedah
Dalam sampel air dalam medium alkali, nitrat boleh dikurangkan secara kuantitatif kepada ammonia oleh agen penurunan (aloi Daisler) di bawah pemanasan. Selepas penyulingan, ia diserap ke dalam larutan asid borik dan diukur menggunakan fotometri reagen Nessler atau pentitratan asid. . ,
2. Gangguan dan penyingkiran
Di bawah keadaan ini, nitrit juga dikurangkan kepada ammonia dan perlu dikeluarkan terlebih dahulu. Garam ammonia dan ammonia dalam sampel air juga boleh dikeluarkan dengan pra-penyulingan sebelum menambah aloi Daisch. ,
Kaedah ini amat sesuai untuk penentuan nitrogen nitrat dalam sampel air yang tercemar teruk. Pada masa yang sama, ia juga boleh digunakan untuk penentuan nitrogen nitrit dalam sampel air (sampel air ditentukan oleh pra-penyulingan alkali untuk mengeluarkan ammonia dan garam ammonium, dan kemudian nitrit Jumlah garam, tolak jumlah nitrat diukur secara berasingan, ialah jumlah nitrit). ,
3. Instrumen
Peranti penyulingan penetapan nitrogen dengan bola nitrogen. ,
4. Reagen
(1) Larutan asid sulfamik: Timbang 1g asid sulfamik (HOSO2NH2), larutkan dalam air, dan cairkan kepada 100ml. ,
(2)1+1 asid hidroklorik
(3) Larutan natrium hidroksida: Timbang 300g natrium hidroksida, larutkan dalam air, dan cairkan kepada 1000ml. ,
(4) Serbuk aloi Daisch (Cu50:Zn5:Al45). ,
(5) Larutan asid borik: Timbang 20g asid borik (H3BO3), larutkan dalam air, dan cairkan kepada 1000ml. ,
5. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel yang diambil dari titik 3 dan titik refluks dan letakkannya untuk penjelasan untuk satu tempoh masa. ,
(2) Ambil 3 tiub kolorimetrik. Tambah air suling ke tiub kolorimetrik pertama dan tambahkannya pada skala; tambah 3mL supernatan tompok No. 3 ke dalam tiub kolorimetrik kedua, dan kemudian tambah air suling pada skala; tambah 5mL supernatan tompok refluks ke dalam tiub kolorimetrik ketiga, kemudian tambah air suling pada tanda. ,
(3) Ambil 3 pinggan penyejat dan tuangkan cecair dalam 3 tiub kolorimetrik ke dalam pinggan penyejat. ,
(4) Tambah 0.1 mol/L natrium hidroksida kepada tiga pinggan penyejat masing-masing untuk melaraskan pH kepada 8. (Gunakan kertas ujian pH ketepatan, julat antara 5.5-9.0. Setiap satu memerlukan kira-kira 20 titis natrium hidroksida)
(5) Hidupkan tab mandi air, letakkan pinggan penyejat di atas tab mandi air, dan tetapkan suhu kepada 90°C sehingga ia sejat hingga kering. (mengambil masa kira-kira 2 jam)
(6) Selepas menyejat hingga kering, keluarkan hidangan penyejat dan sejukkannya. ,
(7) Selepas menyejukkan, tambahkan 1 mL asid fenol disulfonik kepada tiga hidangan penyejat masing-masing, kisar dengan batang kaca untuk membuat reagen bersentuhan sepenuhnya dengan sisa dalam hidangan penyejatan, biarkan ia berdiri seketika, dan kemudian kisar semula. Selepas dibiarkan selama 10 minit, Tambah kira-kira 10 mL air suling masing-masing. ,
(8) Tambah 3–4mL air ammonia ke dalam pinggan yang menyejat sambil dikacau, dan kemudian pindahkannya ke tiub kolorimetrik yang sepadan. Masukkan air suling pada tanda masing-masing. ,
(9) Goncang sama rata dan ukur dengan spektrofotometer, menggunakan kuvet 10mm (kaca biasa, lebih baharu sedikit) dengan panjang gelombang 410nm. Dan terus mengira. ,
(10) Keputusan pengiraan. ,
8. Penentuan oksigen terlarut (DO)
Molekul oksigen terlarut dalam air dipanggil oksigen terlarut. Kandungan oksigen terlarut dalam air semula jadi bergantung kepada keseimbangan oksigen dalam air dan atmosfera. ,
Secara amnya, kaedah iodin digunakan untuk mengukur oksigen terlarut.
1. Prinsip kaedah
Mangan sulfat dan kalium iodida alkali ditambah kepada sampel air. Oksigen terlarut dalam air mengoksidakan mangan bervalen rendah kepada mangan bervalen tinggi, menghasilkan mendakan coklat mangan hidroksida tetravalen. Selepas menambahkan asid, mendakan hidroksida larut dan bertindak balas dengan ion iodida untuk membebaskannya. Iodin percuma. Menggunakan kanji sebagai penunjuk dan mentitrasi iodin yang dibebaskan dengan natrium tiosulfat, kandungan oksigen terlarut boleh dikira. ,
2. Langkah-langkah pengukuran
(1) Ambil sampel di titik 9 dalam botol mulut lebar dan biarkan selama sepuluh minit. (Sila ambil perhatian bahawa anda menggunakan botol mulut lebar dan perhatikan kaedah pensampelan)
(2) Masukkan siku kaca ke dalam sampel botol mulut lebar, gunakan kaedah sifon untuk menyedut supernatan ke dalam botol oksigen terlarut, mula-mula sedut sedikit kurang, bilas botol oksigen terlarut 3 kali, dan akhirnya sedut dalam supernatan untuk mengisinya dengan oksigen terlarut. botol. ,
(3) Tambah 1mL mangan sulfat dan 2mL kalium iodida alkali ke dalam botol oksigen terlarut penuh. (Beri perhatian kepada langkah berjaga-jaga semasa menambah, tambah dari tengah)
(4) Tutup botol oksigen terlarut, goncangkannya ke atas dan ke bawah, goncangkannya semula setiap beberapa minit, dan goncangkannya tiga kali. ,
(5) Tambah 2mL asid sulfurik pekat ke dalam botol oksigen terlarut dan goncang dengan baik. Biarkan ia duduk di tempat yang gelap selama lima minit. ,
(6) Tuangkan natrium tiosulfat ke dalam buret beralkali (dengan tiub getah dan manik kaca. Beri perhatian kepada perbezaan antara buret asid dan alkali) ke garis skala dan sediakan untuk pentitratan. ,
(7) Selepas membiarkannya berdiri selama 5 minit, keluarkan botol oksigen terlarut yang diletakkan di dalam gelap, tuangkan cecair dalam botol oksigen terlarut ke dalam silinder penyukat plastik 100mL, dan bilas tiga kali. Akhir sekali tuangkan ke tanda 100mL silinder penyukat. ,
(8) Tuangkan cecair dalam silinder penyukat ke dalam kelalang Erlenmeyer. ,
(9) Titrasi dengan natrium tiosulfat ke dalam kelalang Erlenmeyer sehingga ia tidak berwarna, kemudian tambahkan penitis penunjuk kanji, kemudian titrasi dengan natrium tiosulfat sehingga ia pudar, dan rekodkan bacaannya. ,
(10) Keputusan pengiraan. ,
Oksigen terlarut (mg/L)=M*V*8*1000/100
M ialah kepekatan larutan natrium tiosulfat (mol/L)
V ialah isipadu larutan natrium tiosulfat yang digunakan semasa pentitratan (mL)
9. Jumlah kealkalian
1. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel air masuk dan sampel air keluar yang diambil sama rata. ,
(2) Tapis sampel air yang masuk (jika air yang masuk agak bersih, tiada penapisan diperlukan), gunakan silinder bergraduat 100 mL untuk mengambil 100 mL turasan ke dalam kelalang Erlenmeyer 500 mL. Gunakan silinder bergraduat 100mL untuk mengambil 100mL sampel efluen yang digoncang ke dalam kelalang Erlenmeyer 500mL yang lain. ,
(3) Tambah 3 titis penunjuk metil merah-metilena biru ke dalam dua kelalang Erlenmeyer masing-masing, yang bertukar menjadi hijau muda. ,
(4) Tuangkan larutan piawai ion hidrogen 0.01mol/L ke dalam buret beralkali (dengan tiub getah dan manik kaca, 50mL. Buret beralkali yang digunakan dalam pengukuran oksigen terlarut ialah 25mL, perhatikan perbezaannya) pada tanda. wayar. ,
(5) Titrasi larutan piawai ion hidrogen ke dalam dua kelalang Erlenmeyer untuk mendedahkan warna lavender, dan rekodkan bacaan isipadu yang digunakan. (Ingat untuk membaca selepas mentitrasi satu dan mengisinya untuk mentitrasi yang lain. Sampel air masuk memerlukan kira-kira empat puluh mililiter, dan sampel air keluar memerlukan kira-kira sepuluh mililiter)
(6) Keputusan pengiraan. Jumlah larutan piawai ion hidrogen *5 ialah isipadu. ,
10. Penentuan nisbah mendap enap cemar (SV30)
1. Langkah-langkah pengukuran
(1) Ambil silinder penyukat 100mL. ,
(2) Goncangkan sampel yang diambil pada titik 9 parit pengoksidaan sama rata dan tuangkannya ke dalam silinder penyukat ke tanda atas. ,
(3) 30 minit selepas memulakan pemasaan, baca bacaan skala pada antara muka dan rekodkannya. ,
11. Penentuan indeks isipadu enap cemar (SVI)
SVI diukur dengan membahagikan nisbah mendap enap cemar (SV30) dengan kepekatan enap cemar (MLSS). Tetapi berhati-hati tentang menukar unit. Unit SVI ialah mL/g. ,
12. Penentuan kepekatan enap cemar (MLSS)
1. Langkah-langkah pengukuran
(1) Goncang sampel yang diambil pada titik 9 dan sampel pada titik refluks sama rata. ,
(2) Ambil 100mL setiap sampel pada titik 9 dan sampel pada titik refluks ke dalam silinder penyukat. (Sampel pada titik 9 boleh didapati dengan mengukur nisbah pemendapan enap cemar)
(3) Gunakan pam vakum ram berputar untuk menapis sampel pada titik 9 dan sampel pada titik refluks masing-masing dalam silinder penyukat. (Perhatikan pemilihan kertas turas. Kertas turas yang digunakan ialah kertas turas yang ditimbang terlebih dahulu. Jika MLVSS hendak diukur pada sampel pada titik 9 pada hari yang sama, kertas turas kuantitatif mesti digunakan untuk menapis sampel. pada titik 9. Bagaimanapun, kertas penapis kualitatif harus digunakan Selain itu, perhatikan kertas penapis kuantitatif dan kertas penapis kualitatif.
(4) Keluarkan sampel lumpur kertas penapis yang ditapis dan letakkan di dalam ketuhar pengeringan elektrik. Suhu ketuhar pengeringan meningkat kepada 105°C dan mula mengering selama 2 jam. ,
(5) Keluarkan sampel lumpur kertas turas kering dan letakkan dalam desikator kaca untuk menyejukkan selama setengah jam. ,
(6) Selepas menyejukkan, timbang dan kira menggunakan neraca elektronik ketepatan. ,
(7) Keputusan pengiraan. Kepekatan enap cemar (mg/L) = (bacaan imbangan – berat kertas turas) * 10000
13. Penentuan bahan organik meruap (MLVSS)
1. Langkah-langkah pengukuran
(1) Selepas menimbang sampel lumpur kertas turas pada titik 9 dengan neraca elektronik ketepatan, masukkan sampel lumpur kertas turas ke dalam bekas porselin kecil. ,
(2) Hidupkan relau rintangan jenis kotak, laraskan suhu kepada 620°C, dan masukkan bekas porselin kecil ke dalam relau rintangan jenis kotak selama kira-kira 2 jam. ,
(3) Selepas dua jam, tutup relau rintangan jenis kotak. Selepas menyejukkan selama 3 jam, buka sedikit pintu relau rintangan jenis kotak dan sejukkan semula selama kira-kira setengah jam untuk memastikan suhu mangkuk porselin tidak melebihi 100°C. ,
(4) Keluarkan pijar porselin dan letakkan di dalam desikator kaca untuk menyejukkan semula selama kira-kira setengah jam, timbangkannya pada neraca elektronik yang tepat, dan rekodkan bacaannya. ,
(5) Keputusan pengiraan. ,
Bahan organik meruap (mg/L) = (berat sampel lumpur kertas turas + berat pijar kecil – bacaan neraca) * 10000.
Masa siaran: Mac-19-2024
